تعيين حداقل غلظت بازدارندگي عصاره اتانولي پوست پرتقال و تاثير آن بر فلور باكتري‌هاي مولد فساد در فيله فيل ماهي (Huso huso)در زمان نگهداري در يخچال

امروزه استفاده از عصاره هاي طبيعي به منظور بهبود كيفيت ماهي به دليل داشتن ويژگي هاي ضدميكروبي رو به افزايش است. در اين تحقيق به منظور تعيين حداقل غلظت بازدارندگي (MIC) از عصاره اتانولي پوست پرتقال، روش رقيق سازي در آگار بر باكتري‌هاي سودوموناس آئروجينوزا، اشرشياكلي و آئروموناس هيدروفيلا استفاده شد. سپس فيله‌هاي فيل ماهي با محلول‌هاي عصاره اتانولي پوست پرتقال (بترتيب به نسبت 5، 6 و 7 درصد وزني/ وزني) و نمونه شاهد در آب مقطر به مدت 30 دقيقه تيمار شدند. نمونه‌ها در فواصل زماني معين (صفر، 5، 10 و 15 روز) از نظر ويژگي‌هاي ميكروبي (شمارش كل باكتري‌هاي هوازي مزوفيل، سرماگرا وكلي فرم) مورد بررسي قرار گرفتند. ميزان MIC عصاره اتانولي پوست پرتقال در شرايط in vitro براي هر سه باكتري، 5 درصد تعيين گرديد. بر اساس تجزيه و تحليل آزمون ميكروبي، عصاره‌هاي پوست پرتقال به طور معني‌داري سبب كاهش بار ميكروبي در فيله فيل ماهي در مقايسه با نمونه كنترل شدند (0.01 p) بطوريكه روند افزايش بار ميكروبي در فيله‌هاي مورد تيمار با عصاره پوست پرتقال 7% كندتر از تيمارهاي عصاره پوست پرتقال %6 و عصاره پوست پرتقال 5% بود و توانست زمان ماندگاري ماهي را در مقايسه با نمونه كنترل 2 برابر كند. لذا، عصاره پوست پرتقال به علت دارا بودن خاصيت ضدميكروبي مي‌تواند به عنوان نگهدارنده طبيعي سبب افزايش زمان ماندگاري نمونه‌هاي ماهي در طول نگهداري در دماي يخچال گردد.