اثر سطوح مختلف نياسين و كربوهيدرات جيره غذايي بر رشد، تركيب لاشه و شاخص هاي بيوشيميايي همولنف ميگوي پا سفيد جوان Litopenaeus vannamei

در اين مطالعه اثر جيره هاي آزمايشي حاوي سطوح مختلف كربوهيدرات و نياسين بر شاخص هاي رشد و تركيب لاشه و شاخص هاي بيوشيميايي همولنف ميگوي جوان پاسفيد(Litopenaeus vannamei) در پژوهشكده ميگوي بوشهر به مدت 45 روز مورد بررسي قرار گرفت. ميانگين وزن اوليه ميگوها 0.33 ±5 گرم و پرورش در تانك هاي 300 ليتري و در 8 تيمار انجام شد. تغذيه 4 بار در روز و با استفاده از جيره آزمايشي فرموله شده حاوي دو سطح 15 و 30 درصد كربوهيدرات و سه سطح 100، 150 و 200 ميلي گرم در كيلوگرم نياسين انجام شد. همچنين دو تيمار 30 و 15 درصد كربوهيدرات بدون نياسين به عنوان شاهد استفاده شد. در انتهاي دوره، شاخص هاي رشد، تركيب لاشه و شاخص هاي بيوشيميايي همولنف در تيمارها اندازه گيري شد. بهترين عملكرد رشد شامل بالاترين مقدار وزن نهايي (0.5 ±14.05 گرم)، طول نهايي (0.05 ±13.38 سانتي متر) و نرخ رشد ويژه (0.07 ±2.23 درصد) در تيمار حاوي 15 درصد كربوهيدرات و 100 ميلي گرم نياسين در هر كيلوگرم غذا اندازه گيري شد (0.05 p). همچنين بالاترين مقدار گلوگز (mg/dL 0.88 ±53.66)، ليپوپروتئين هاي پر چگالي (HDL) (mg/dL 0.57 ±27) و پروتئين كل (mg/dL 0.17 ±10.90) در تيمار حاوي 15 درصد كربوهيدرات و 100 ميلي گرم نياسين در هر كيلوگرم غذا بود (0.05 p). از سويي، بالاترين مقدار پروتئين لاشه در تيمارهاي حاوي 15 درصد كربوهيدرات و مقدار 150-100 ميلي گرم نياسين در كيلوگرم جيره غذايي مشاهده شد (0.05 p). همچنين با كاهش مقدار كربوهيدرات جيره غذايي مقدار چربي لاشه كاهش يافت (0.05 p). نتايج نشان داد كه سطح پايين كربوهيدرات به همراه 100 ميلي گرم نياسين در كيلوگرم جيره غذايي ميگوي پاسفيد جوان سبب اثرگذاري مطلوب بر رشد، تركيب لاشه و همولنف ميگوهاي جوان وانامي مي‌شود.