رابطه رهبري اصيل و اشتياق شغلي كاركنان آموزش و پرورش با ميانجيگري‌ سرمايه روانشناختي

اشــتياق شــغلي كاركنان منافع بســياري را به صورت مستقيم و غيرمســتقيم براي ســازمان و افراد در پي دارد و منابع شغلي و شخصي از طريق اثرگذاري بر اشتياق شغلي پيامدهاي سازماني را تحت تأثير قرار مي ‌دهند. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط رهبري اصيل با اشتياق شغلي كاركنان آموزش و پرورش با ميانجيگري سرمايه روانشناختي بوده است. روش پژوهش توصيفي همبستگي است. جامعه آماري شامل همۀ مديران، دبيران و آموزگاران مدارس شهرستان الشتر بود كه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه ‌گيري تصادفي ساده، 295 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ‌ها عبارت بودند از پرسشنامه اشتياق شغلي اوترخت (UWES) (2003)، پرسشنامه سرمايه روانشناختي لوتانز (PCQ) (2007) و پرسشنامه رهبري اصيل والومبوا و همكاران (ALQ) (2008). ارزيابي الگوي پيشنهادي پژوهش با استفاده از مدل‌ يابي معادلات ساختاري و به كمك نرم‌ افزارهاي SPSS20 و AMOS20 انجام گرفته است. نتايج نشان دادند كه مدل پيشنهادي از برازش خوبي با داده‌ ها برخوردار است و رهبري اصيل و سرمايه روانشناختي با اشتياق شغلي ارتباطي مثبت و معنا دار دارند. در اين ميان مسير مستقيم رهبري اصيل به سرمايه روانشناختي و سرمايه روانشناختي به اشتياق شغلي معنا دار بود ولي مسير مستقيم رهبري اصيل به اشتياق شغلي معنا دار نبود. مسير غيرمستقيم رهبري اصيل از طريق سرمايه روانشناختي روي اشتياق شغلي معنا دار بود. يافته ‌هاي پژوهش نشان ‌دهندۀ آن است كه هر چند رهبري اصيل با اشتياق شغلي رابطۀ مثبت دارد، اما تأثير آن از طريق سرمايه روانشناختي بر اشتياق شغلي معنا دار است و به تنهايي اثري بر اشتياق شغلي كاركنان ندارد.