تحليل دليل‌ها و عامل‌هاي مادي و غيرمادي پيوسته‌سازي شبه‌جزيرۀ كريمه به فدراسيون روسيه

بعد از فروپاشي اتحاد شوروي در سال 1991 و پايان منازعات شرق و غرب، به‌نظر مي‌رسيد دوران صلح و امنيت فرا رسيده باشد؛ اما تنها بيش از دو دهه از سقوط ديوار برلين نگذشته بود كه شرايط به‌گونه‌اي تغيير كرد كه دوباره، غرب و روسيه در اوكراين به حمايت از بخشي از جامعۀ اوكراين روبه‌روي يكديگر قرار گرفتند. روسيه پس از گسترش بحران، تصميم به پيوسته‌سازي شبه‌جزيرۀ كريمه به فدراسيون روسيه گرفت و پس از اشغال و برگزاري همه‌پرسي كه با موافقت 96 درصدي مردم آن همراه شد، در 21 مارس 2014 به‌طور رسمي شبه‌جزيرۀ كريمه را به فدراسيون روسيه پيوسته ساخت. از اين‌رو، هدف اصلي اين نوشتار، با استفاده از روش توصيفي‌تحليلي و بر اساس چارچوب نظري واقع‌گرايي تدافعي و سازه‌انگاري، پاسخ‌گويي به اين پرسش‌ها است كه چرا روسيه تصميم به پيوسته‌سازي شبه‌جزيرۀ كريمه به فدراسيون روسيه گرفت؟ و علت‌هاي گسترش بحران و موفقيت‌آميزبودن اين پيوسته‌سازي چيست؟ نتايج به‌دست‌آمده از اين مقاله، حاكي از آن است كه علت‌هاي تصميم روسيه به پيوسته‌سازي شبه‌جزيرۀ كريمه به فدراسيون روسيه را بايد در چارچوب فرايند قدرت و رفع تهديدي توضيح داد كه به‌وسيله گسترش و توسعۀ ناتو و اتحاديۀ اروپا به‌سوي مرزهاي امنيتي روسيه به وجود آمده بود. همچنين اشتراك‌ها و پيوندهاي تاريخي، زباني، قومي، نژادي و مذهبي ميان دو جامعۀ روسيه و شبه‌جزيرۀ كريمه از دليل‌هاي مهمي بوده‌اند كه هم در گسترش بحران و هم در موفقيت‌آميز‌بودن پيوسته‌سازي شبه‌جزيرۀ كريمه به فدراسيون روسيه نقش مهمي داشته‌اند.