سطوح ادراك خود در كودكان: آيا وضعيت شغلي و تحصيلات مادر، نگرش نسبت به خود را در پسرانشان تعيين مي كند؟

تحقيق حاضر با هدف سنجش سطوح ادراك خود عيني در كودكان پسر و نيز بررسي رابطه ميان سطوح ادراك با وضعيت شغلي و ميزان تحصيلات مادر انجام گرفت. بدين منظور، دانش آموزان پسر شهرستان شهريار در سه رده سني 7 و 8 سال، 9 و10سال و 11 و 12سال از طبقه اقتصادي بالا بصورت تصادفي خوشه اي انتخاب گرديده و مورد سنجش و مصاحبه با مصاحبه نيمه ساختاريافته ديمون و هارت قرار گرفتند. پس از جمع آوري پاسخها، داده ها با استفاده از مشخصه هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چندمتغيري، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل شده نشان دادند كه ميان سطوح مختلف ادراك خودعيني با سن كودكان رابطه معنادار و مستقيم وجود دارد به اين معنا كه با افزايش سن، سطح ادراك از خود در كودكان نيز بالاتر مي رود (296/0= r، 0001/0=p). همچنين نتايج پژوهش نشان دادند كه سطوح تحولي ادراك خود عيني با سطح تحصيلات مادر در هيچ رده سني رابطه معنادار ندارد. و نيز ميان سطوح ادراك خود عيني و وضعيت شغلي مادران رابطه معناداري در هيچكدام از رده هاي سني كودكان يافت نشد. از اين |ژوهش مي توان نتيجه گرفت كه نه وضعيت شغلي و نه ميزان تحصيلات مادر، نگرش نسبت به خود را در پسرانشان تعيين نمي كند.