اعتباريابي نسخه فارسي مقياس خودكارآمدي رانندگي آدلايد (ADSES)

هدف از پژوهش حاضر بررسي روايي عاملي، پيش بين و ملاكي و همساني دروني نسخه فارسي مقياس خودكارآمدي رانندگي آدلايد (ADSES) بود. در يك طرح توصيفي همبستگي و اعتباريابي، 345 نفر طي دو مطالعه (147 نفر در مطالعه اول و 197 نفر در مطالعه دوم) از ميان مراجعه كنندگان به مركز تعويض پلاك شهر بجنورد به روش نمونه گيري در دسترسانتخاب شدند و مقياس خودكارآمدي رانندگي آدلايد (ADSES) را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي، تحليل تشخيص، ضريب همبستگي پيرسون، آزمون tمستقل و تحليل واريانس يكراهه با استفاده از از نرم افزار‌هاي SPSS.25 و Amos.24 انجام گرفت. نتايج نشان داد كه مقياس از ساختاري يك عاملي برخوردار است كه 76.43 درصد واريانس را تبيين مي‌كند. تحليل عاملي تأييدي نيز اين ساختار را تأييد كرد. همساني دروني مقياس نيز با محاسبه آلفاي كرونباخ و ضريب دو نيمه كردن0.97 به دست آمد. تحليل تشخيص بر حسب داشتن سابقه تصادف يا فقدان آن، نشان از روايي پيش بين مقياس داشت. ميان سن و سابقه رانندگي با خودكارآمدي رانندگي نيز رابطه مثبت و معناداري به دست آمد. تفاوت ها بر حسب جنسيت معنادار بود و مردان ميانگين بالاتري داشتند. بر حسب ميزان تحصيلات تفاوت معناداري به دست نيامد. به نظر مي‌رسد مقياس خودكارآمدي رانندگي آدلايد (ADSES) از روايي و پايايي مطلوبي برخوردار باشد و بتواند به عنوان ابزاري دقيق در اين زمينه مورد استفاده قرار گيرد.