مدرسه حاصلخيز: گزارشي از طرح خوداتكايي مدرسه شبانه روزي دخترانه محدثه، روستاي برنطين شهر رودان

خانه و خانواده يعني همدلي، همكاري، همياري و مسئوليت‌پذيري. يعني هر مشكلي كه پيش آيد، همه دست به دست هم دهند تا گره گشوده شود و تا مشكل حل نشود، دست از تكاپو بر ندارند. هم سفر مي‌شويم و سفر مي‌كنيم به دياري گرم از استان هرمزگان، شهررودان، روستاي «برنطين». كسي دقيقاً نمي‌داند برنطين به چه معناست. اهالي مي‌گويند شايد اصلش از برنجين است و يا به مزاح كلمه‌اي لاتيني است! هر چه هست، ما را به مدرسه‌اي مي‌كشاند به نام «مدرسه شبانه‌روزي دخترانه محدثه». وارد مدرسه كه مي‌شويم، خيلي زود رمز موفقيت را حس مي‌كنيم، چرا كه در اين «خانه» چنان همدلي و همكاري برقرار است كه اگر از پيش نمي‌دانستيم مدير آن كيست، به سختي در مي‌يافتيم كدام‌يك ازاين عزيزان دلسوز همراه، مدير است و كدام معاون! كدام سرپرست است و كدام معلم! كدام ولي است و كدام سريدار و حتي همسر او. همه اعضاي «خانواده مدرسه» دست به دست هم داده‌اند تا طرحي نو در اندازند و روي پاي خويش بايستند. از آنجا كه اكثر اين عزيزان تجربه باغ‌داري دارند، چهار سال پيش، دست به كاشت درخت ليمو در حياط مدرسه زده‌اند. نهال‌هاي نورسيده جوانه زده‌اند، شكوفه كرده‌اند و امروز به ثمر نشسته‌اند.