بررسي قرارداد واگذاري اختراع

از آنجا كه ماهيت اختراع دسته‏اي مستقل از حقوق با آثار و ويژگي‏هاي خاص خود است، توجيه قرارداد واگذاري اختراع در قالب هيچ‌يك از عقود معين ممكن نيست. انتقال مالكيت به‌صورت دائم و نامشروط نيز وجه تمايز اصلي آن با ساير قرارداد‏هاي نوظهور در حيطۀ فناوري قلمداد مي‏شود. بر اين اساس، قرارداد واگذاري اختراع را بايد قراردادي نامعين و مستقل در چارچوب مادۀ 10 قانون مدني دانست كه علاوه بر شرايط عمومي مندرج در مادۀ 190 قانون مدني از احكام و شرايط خاصي برخوردار است. همين ماهيت ويژه براي طرفين قرارداد تعهدات خاصي را ايجاد كرده و مسائل خاصي را در انحلال قرارداد مطرح مي‏سازد. تحليل ابعاد مختلف قرارداد مذكور مسئله‏اي است كه اين مقاله در‏صدد تبيين آن است.