تاثير زيستي نور مصنوعي در شب: يك چالش پژوهشي

فاقد عنوان لاتين

شكل گيري و توسعه پديده هاي زيستي بر روي كره زمين در پاسخ به الگوي متناوبي از نور صورت گرفته كه به شكل طبيعي در بازه هاي روزانه، ماهيانه و يا فصلي در محيط رخ داده است. با اين حال، پيشرفت هاي زندگي بشر طي صد سال گذشته منجر به وارد شدن نور مصنوعي به محيط طبيعي، بخصوص در شب و شكل گيري نور مصنوعي شبانه (ALAN) شده است. علي رغم تنوع زياد منابع نور مصنوعي _ از نظر شدت و طيف نوري_ اين موضوع باعث اختلال بزرگي در الگوي طبيعي نور شده است. در نتيجه، بر روي سطح زمين نور در زمان ها و مكان ها، و با شدت ها و در طيف هايي ارائه شده كه به شكل طبيعي وجود نداشته و از اين رو كاملا بي سابقه است. علي رغم مزاياي بيشمار نور مصنوعي در پيشرفت زندگي و جوامع شهري، مي توان انتظار داشت كه اين اختلال بي سابقه در الگوي طبيعي نور بر سامانه هاي زيستي تاثيرات فراواني بر جاي گذارد. پژوهش هاي بسياري در اين زمينه انجام شده و به چاپ رسيده اند. علي رغم پيشرفت هاي وسيع در فن آوري، ابزارهاي اندازه گيري و روش هاي محاسبات زيستي، گستردگي آثار و زمان طولاني كه براي مشاهده تغييرات در سامانه هاي زيستي لازم است، انجام بررسي هايي از اين دست را به چالشي بزرگ براي محققين تبديل كرده است. اين مقاله به معرفي چالش هايي كه محققين در بررسي تغييرات الگوي تابش نور بر موجودات زنده، جمعيت ها و اكوسيستم ها با آن مواجهند مي پردازد.

فاقد چكيده لاتين