بررسي احتمال حضور منابع هيدروكربني در منطقه خوريان جنوب سمنان با استفاده از روش‌هاي ژئوشيميايي

روش‌هاي ژئوفيزيكي و حفر چاه‌هاي اكتشافي در مراحل اوليه مطالعات اكتشاف منابع هيدروكربني روش‌هاي پر هزينه‌اي محسوب مي‌شوند. از اين رو مي‌توان با استفاده از روش‌هاي ژئوشيمي آلي وجود منابع هيدروكربني در منطقه‌اي همانند كوير خوريان واقع در جنوب سمنان را مورد تحليل و بررسي قرار داد. فعاليت‌هاي اكتشافي اين منطقه در سال 1306 توسط روس‌ها براي جست و جوي منابع هيدروكربني آغاز شده است. در مطالعه حاضر تعداد 15 نمونه از خاك‌هاي سطحي به عمق 1 تا 2 متر از اين منطقه گرفته شده است. نمونه‌هاي سطحي گرفته شده تحت آناليز پيروليز راك اول قرار گرفته است كه در اين آناليز نتايج به دست آمده از پيك S1، حضور هيدروكربن آزاد را در نمونه‌هاي خاك بيان مي‌كند. همچنين آناليزهاي پراش پرتو ايكس و تعيين ميزان pH خاك منطقه نيز به عنوان روش‌هاي ژئوشيمي سطحي انجام گرفته است. وجود آلتراسيون‌هاي محيطي در ناحيه مورد مطالعه سبب شده است تا براي پي‌جويي بيشتر، آناليزهاي ايزوتوپ سولفور و بررسي وجود يون آهن در اين منطقه انجام گيرد. نتايج بررسي اين مطالعات حاكي از حضور هيدروكربن‌هاي مهاجرت يافته به سطح زمين است، كه باعث توسعه تراوشات هيدروكربني در اين منطقه شده است. اين موضوع در كنار وجود سيستم هيدروكربني قم در ايران مركزي مي‌تواند مبين وجود ذخاير هيدروكربني در اين منطقه باشد.