بهينه‌سازي توالي استخراج كارگاه‌هاي معادن زيرزميني با استفاده از مدلسازي رياضي و برنامه‌ريزي عدد صحيح

برنامه‌ريزي توليد، مهم‌ترين و تأثيرگذارترين موضوع در طراحي و ارزيابي اقتصادي معادن روباز و زيرزميني است. هدف از برنامه‌ريزي توليد معادن، زمان‌بندي و تعيين توالي فعاليت‌هاي معدنكاري با در نظر گرفتن محدوديت‌هاي فني و استخراجي به منظور دستيابي به يكي از اهداف بيشينه‌سازي سود يا ارزش خالص فعلي (NPV)، ميزان استخراج كانسنگ از ذخيره و عمر معدن است. بهينه‌سازي برنامه‌ريزي توليد معادن زيرزميني كه براي تعيين توالي كارگاه‌هاي استخراج به كار مي‌رود، به دليل پيچيده بودن تصميم‌گيري‌ها و تعامل بين محدوديت‌هاي موجود، كاري دشوار است. از آنجا كه تكنيك‌هاي برنامه‌ريزي رياضي قادر به حل مسائل پيچيده و چند محدوديتي هستند، مي‌تواند براي اهداف بهينه‌سازي به كار گرفته شوند. در اين پژوهش، پس از پرداختن به مطالعات پيشين در رابطه با طراحي محدوده و برنامه‌ريزي توليد معادن زيرزميني، به توضيح گام به گام مدل ارائه شده مبتني بر برنامه‌ريزي عدد صحيح براي بهينه‌سازي برنامه‌ريزي توليد، پرداخته شده است. براي اعتبار سنجي مدل ساخته شده، مثالي در نظر گرفته شده است. بدين صورت كه، ابتدا، توالي استخراج كارگاه‌ها با استفاده از رويكرد دستي/ معمولي و سپس، با استفاده از مدل رياضي بسط داده شده در نرم‌افزار GAMS/CPLEX، انجام شده است. ارزش خالص فعلي (NPV) به دست آمده از برنامه‌ريزي توليد دستي برابر 8.211 ميليون دلار و با استفاده از مدل رياضي برابر 8.331 است. به بيان ديگر ارزش خالص فعلي در رويكرد مبتني بر برنامه‌ريزي رياضي 1.46 درصد بيشتر از رويكرد دستي و معمولي بوده است كه حاكي از قدرت برنامه‌ريزي رياضي در حل مسائل چند محدوديتي است.