شناسايي عوامل توسعه كارآفريني آموزشي در نظام آموزش عالي

بيكاري از پيچيده ترين مشكلاتي است كه در زمان حاضر وجود دارد ، كشور ايران همواره با انبوهي از دانش آموختگان بيكار جوياي كار روبه روست، دانشگاه ميتواند از طريق شناسايي و به كارگيري عوامل محيطي، اقتصادي و فرهنگي كه ظهور كارآفريني را آسان ميسازند، زمينۀ مناسب را فراهم آورد.پژوهش با هدف شناسايي ابعاد و مؤلفه هاي توسعه كارآفريني آموزشي و مشخص كردن مولفه هاي تاثيرگذار و تاثيرپذير آن از نظر خبرگان انجام شد. براي انجام اين پژوهش علاوه بر مطالعۀ اسنادي، از تكنيك تحليل مضمون با نرم افزار MAXQDA12 ، براي شناسايي عوامل و مؤلفه ها استفاده شده است. در ضمن مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با خبرگان دانشگاهي (رشته هاي مديريت آموزشي، كارآفريني، آموزش علوم دريايي، مديريت دولتي) در سال 139۸ به صورت كد هاي باز و محوري و گزينشي انجام شده و براي تعيين مولفه ها اثرگذار و اثرپذير از تكنيك ديمتل(Dematel) استفاده شده است.در اين پژوهش ۱۴۸ كد باز و ۴۵ كد محوري و در نهايت 1۲ مولفه اصلي براي توسعه كارآفريني آموزشي مشخص شد. پس از آن با توجه به پرسشنامه ماتريسي تصميم گيري مقايسات زوجي از ۲۰ خبره در زمينه هاي كارآفريني آموزشي به عنوان نمونه استفاده شد.در نهايت مولفه هاي انتشارات، گواهي ثبت اختراع ، قرارداد پژوهشي،فرهنگ سازماني، مديريت كلان و ساختار سازماني از عوامل اثرگذار و دانشجو، محتواي درسي، كسب و كار زايشي، منابع مالي، اساتيد و مديريت كلان از عوامل اثرپذير شناسايي شدند. از نظر خبرگان مولفه انتشارات از تاثيرگذارترين عوامل در توسعه كارآفريني آموزشي در نظام دانشگاهي بيان شده است.