اثرات هيستوپاتولوژيكي تجويزخوراكي عصاره‌ي هيدرو الكلي سياه دانه در دستگاه گوارش موش صحرايي

زمينه و هدف: سياه دانه با اثرات ضدالتهابي و ضد ميكروبي از جمله گياهان دارويي پرمصرف مي باشد كه به دليل عوارض زياد داروهاي شيميايي به عنوان درمان جايگزين يا كمكي استفاده مي شود. هدف از اين مطالعه، ارزيابي اثرات ترميمي و حفاظتي سياه دانه از ديدگاه پاتولوژيكي در دستگاه گوارش موش صحرايي بود. روش بررسي: در اين مطالعه 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به طور تصادفي به 3 گروه تقسيم شدند. گروه آزمايشي اول 400 mg/kg و گروه آزمايشي دوم 800 mg/kg عصاره ي سياه دانه و گروه كنترل سرم فيزيولوژي به صورت خوراكي و روزانه تا 2 ماه دريافت كردند. نمونه هاي دوازدهه، ژژنوم و ايلئوم پس از ثبوت توسط فرمالين 10% نمكي، مراحل پاساژ و قالب گيري را طي كرده و برش هاي 5 ميكروني از آنها تهيه شده و توسط رنگ آميزي هماتوكسيلين ائوزين رنگ آميزي شدند. در نهايت با ميكروسكوپ نوري براي تعيين خصوصيات بافت شناسي بررسي شده و طول پرزهاي روده كوچك در ناحيه ابتداي دوازدهه، ژژنوم، ايلئوم، ،عرض پرزها و درصد سلول هاي گابلت از كل سلول هاي پوششي روده در نواحي مذكور بررسي گرديد و نتايج با نرم افزار SPSS آناليز شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه سياه دانه باعث افزايش طول پرزها در دوازدهه، ژژنوم و ايلئوم به صورت معني دار بود. همچنين عرض پرزها و درصد سلول هاي گابلت افزايش داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي توان چنين نتيجه گرفت كه سياه دانه با افزايش طول پرزها باعث افزايش جذب مواد غذايي شده و اثرات محافظتي دارد.