تأثير مديريت دولتي نوين بر رفتار شهروندي سازماني با توجه به نقش ميانجي اعتماد سازماني

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين تاثير مديريت دولتي نوين بر رفتار شهروندي سازماني با توجه به نقش ميانجي اعتماد سازماني صورت گرفت. روش: روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش گردآوري داده ها توصيفي-پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان گمرك منطقه آزاد تجاري_صنعتي قشم بودند كه از اين ميان با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، 270 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوري داده ها بر اساس پرسشنامه هاي استاندارد رفتار شهروندي سازماني مقيمي (1390)؛ اعتماد سازماني پاين (2003) و پرسشنامه عوامل مديريت دولتي نوين محقق ساخته انجام گرفت. پس از جمع آوري پرسشنامه ها، توصيف داده ها از طريق ميانگين، انحراف معيار، درصد، فراواني و جدول از طريق نرم افزار Spss و استنباط آماري داده ها از طريق مدل سازي معادلات ساختاري و به كمك نرم افزار lisrel انجام پذيرفت. ويژگي هاي فني پرسشنامه شامل پايايي، روايي همگرا و روايي واگرا بررسي گرديد. ضرايب مسير و ضرايب معناداري نرم افزار براي بررسي فرضيه هاي پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد، درجه تناسب مدل ارائه شده با توجه به مؤلفه هاي پژوهش مناسب بود؛ هم چنين مديريت دولتي نوين بر رفتار شهروندي سازماني با نقش ميانجي اعتماد سازماني به ميزان 0.82 تأثير داشت، مديريت دولتي نوين بر رفتار شهروندي سازماني به ميزان 0.61، مديريت دولتي نوين بر اعتماد سازماني به ميزان 0.48 و اعتماد سازماني بر رفتار شهروندي سازماني به ميزان 0.45 تأثير داشت. نتيجه گيري: بنابراين مديريت دولتي نوين بر رفتار شهروندي سازماني با توجه به نقش ميانجي اعتماد سازماني تاثير دارد.