تاثير مداخله روانشناختي مبتني بر تنظيم هيجان بر كاهش استرس شغلي در بين پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي شهر كرمانشاه: مطالعه موردي بيمارستان امام رضا (ع)

مقدمه: با توجه به اين كه استرس شغلي از مهم‌ترين حوزه هاي پركاربرد و مرتبط با روانشناسي سلامت در محيط كار است؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف تاثير مداخله روانشناختي مبتني بر تنظيم هيجان بر كاهش استرس شغلي در بين پرستاران شاغل انجام شد. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه‌ي آماري شامل تمامي پرستاران شاغل در بيمارستان امام رضا شهر كرمانشاه بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر كه به روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه (15 نفر آزمايش و 15 نفر كنترل) قرار گرفتند. در گام نخست بر روي هر دو گروه پيش‌آزمون، به‌وسيله پرسشنامه ي استرس شغلي اسيپو اجرا شد و در گام دوم گروه آزمايش در معرض 8 جلسه 90 دقيقه اي آموزش تنظيم هيجان قرار گرفتند. نهايتاً هر دو گروه مجدداً به پرسشنامه پاسخ دادند. در آخر پرسشنامه ها با استفاده از تحليل كواريانس تك متغيره و به‌وسيله نرم‌افزار SPSS 23 تحليل شدند. نتايج: نتايج حاصل از تحليل كواريانس بيانگر آن بود كه نمره ميانگين مؤلفه‌هاي استرس شغلي در بين پرستاران گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل پس از مداخله روانشناختي مبتني بر تنظيم هيجان، كاهش محسوسي داشت (P 0.001). نتيجه گيري: با توجه يافته ها مي توان گفت كه مداخله روانشناختي مبتني بر تنظيم هيجان بر كاهش استرس شغلي پرستاران مؤثر بود، از اين رو توصيه مي گردد مسئولين مربوطه بر نقش اين دسته از مداخلات روانشناختي توجه كنند.