اثر دما روي مشخصه‌هاي فيزيكي ماده‌ي حاجب در تصويرگيري تشديد مغناطيسي هسته‌اي: نانوذره‌هاي منگنز فريت روكش شده با كيتوزان

در اين پژوهش در دماهاي مختلف نانوذره هاي منگنز فريت (4O2MnFe) با روش هم رسوبي شيميايي ساخته شده و با كيتوزان روكش شدند (4O2Ch-MnFe). مغناطش نانوذره ها به وسيله دستگاه مغناطيس سنج ارتعاشي (VSM) بررسي شده و از الگوي پراش پرتو ايكس (XRD) مشخص شد كه نانوذره ها داراي ساختار اسپينلي مكعبي هستند. نانوذره هاي ساخته شده با وجود داشتن ساختار مناسب بلوري و شكل مكعبي داراي مغناطيس پذيري بسيار ناچيزي هستند. سپس نانوذره ها در سه دماي 300، 400 و C˚500 تحت عمل گرمايش قرار گرفتند. از دماي 300 تا C˚ 400، خاصيت مغناطيسي و اندازه ي نانوذره ها روند افزايشي داشت ولي بعد از آن در دماي C˚ 500 اين روند سير نزولي را نشان داد. بنابراين مي توان گفت دماي C˚ 400 مناسب ترين دما براي مغناطيس پذيري اين نانوذره ها است. نتيجه هاي حاصل از دستگاه مغناطيس سنج ارتعاشي نشان داد كه افزايش اندازه ي نانوذره ها باعث افزايش تعداد گشتاور هاي مغناطيسي مي شود و در نتيجه از اين نانوذره ها مي توان به عنوان ماده ي حاجب در تصويرگيري تشديد مغناطيسي استفاده كرد.