اثر ايزوتوپي استرانسيم در سيستم استخراجي جامد- مايع با استفاده از جاذب پلي‌مري عامل شده با كريپتاند [2.2.2]

استفاده از ليگاندهاي حلقوي يكي از روش‌ هاي نسبتاً جديد جداسازي ايزوتوپي مي‌ باشد. اترهاي تاجي و كريپتاندها، بيش‌ترين كاربرد را در اين گونه جداسازي‌ ها داشته‌ اند. كريپتاند [2.2.2] يكي از تركيبات خانواده كريپتاندها مي‌ باشد كه براي تشكيل كمپلكس انتخابي با برخي كاتيون‌ ها به كار رفته است. يكي از قابليت‌ هاي كريپتاندها تفاوت سرعت و پايداري پيوند آن‌ها با ايزوتوپهاي مختلف يك عنصر مي ‌باشد. اين پديده كه به اثر ايزوتوپي معروف است سبب توانايي اين تركيبات براي جداسازي ايزوتوپ‌ ها مي‌ شود. در اين پروژه اثر ايزوتوپي استرانسيم در سيستم استخراجي جامد مايع با استفاده از جاذب پلي‌مري مريفيلد عامل ‌دار شده با كريپتاند [2.2.2] مورد بررسي قرار گرفت. اثر پارامترهاي مؤثر بر فاكتور جداسازي شامل نوع آنيون، غلظت استرانسيم، زمان تعادل، زمان بازيابي، pH و دما مورد بررسي و بهينه‌ سازي قرار گرفت. نتايج نشان دادند فاكتور جداسازي با جرم ايزوتوپ رابطه عكس داشته و براي ايزوتوپ‌ هاي سبك ‌تر، اين فاكتور بيش‌تر مي‌ باشد. تحت شرايط بهينه، فاكتور جداسازي براي ايزوتوپ‌ هاي Sr88Sr/84 ،Sr88Sr/86 وSr88Sr/87 به ترتيب 1.028، 1.017 و 1.014 به دست آمد.