بررسي خواص تريبولوژيكي تارگت‌هاي نانوكامپوزيتي روي/نانواكسيدروي توليدشده با فرآيند پاشش‌سرد

در اين پژوهش پوشش‌هاي نانوكامپوزيتي روي/اكسيدروي به‌عنوان تارگت‌هاي كندوپاش با استفاده از فرآيند پاشش‌سرد، توليد شد. پودرهاي نانوكامپوزيتي با درصدهاي وزني مختلف 25، 50 و 75 از نانوذرات اكسيدروي با استفاده از فرآيند آسياكاري مكانيكي، توليد شده و با سامانه پاشش سرد، در فشار 15 بار گاز نيتروژن و دماي 150 درجه‌سانتيگراد، از فاصله 35 ميلي‌متري بر بسترهايي از مس خالص پاشيده شد. موروفولوژي پودرهاي كامپوزيتي با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني عبوري، و سطح سايش، ريزساختار ايجادشده و براده‌هاي سايش، با استفاده از ميكروسكوپ‌ الكتروني روبشي مطالعه شد. اثر افزايش درصدوزني نانوذرات اكسيدروي بر ميزان مقاومت به سايش پوشش‌ها، استحكام چسبندگي و زبري سطح، مورد بررسي قرار گرفت. استحكام چسبندگي پوشش‌ها، با استفاده از آزمون خمش سه‌نقطه‌اي و زبري سطح پوشش‌ها، با بهره‌گيري از دستگاه زبري‌سنج بررسي شد. نتايج نشان داد كه با افزايش ميزان نانوذرات، به‌دليل شكستن و خرد شدن ذرات بزرگ‌تر و همچنين عدم اتصال مناسب ذرات سخت تقويت كننده با زمينه، ضمن كاهش زبري سطح، ميزان ضريب اصطكاك، ابتدا كاهش و سپس افزايش مي‌يابد؛ در حالي‌كه استحكام چسبندگي، ابتدا با افزايش و سپس با كاهش روبروست. همچنين مشخص شد به‌دليل افزايش ذرات سراميكي، مكانيزم سايش، از حالت سايش چسبان به‌حالت سايش خراشان تغيير مي‌كند.