به‌كارگيري روش‌هاي پردازش تصاوير حرارتي به‌منظور بهبود شناسايي عيوب قطعات توليدشده به روش ساخت افزايشي

با توجه به توسعه روزافزون به‌كارگيري قطعات و تجهيزات ساخته‌شده به روش توليد افزايشي در صنايع مختلف، بهره‌گيري از روش‌هاي مناسب بازرسي اين قطعات، به‌منظور بررسي كيفيت توليد و شناسايي عيوب، اهميت بسزايي يافته است. در اين پژوهش يك نمونه پليمري ساخته‌شده به روش توليد افزايشي از جنس PLA به روش دمانگاري مورد بازرسي قرار گرفت. يك منبع حرارتي نوري نمونه را گرم نمود. تصاوير حرارتي در مدت‌زمان روشن بودن منبع حرارتي و مدتي پس از قطع منبع توسط دوربين حرارتي ثبت شد. به‌منظور بهبود تصاوير حرارتي، دو روش پردازش پركاربرد به نام‌هاي پردازش فازي پالسي (PPT) و تجزيه‌وتحليل مولفه اصلي(PCA) به كار گرفته شدند. پس از اعمال اين روش‌ها به داده‌هاي منتخب خام حرارتي، مشخص شد كه درحالي‌كه تنها 18 عيب از 20 عيب موجود در نمونه از طريق بهترين فريم خام حرارتي قابل‌تشخيص است، همه‌ 20 عيب موجود در نمونه از طريق تصاوير پردازش‌شده قابل‌شناسايي هستند. براي مقايسه كمي تصاوير پردازش‌شده ازنظر بهبود وضوح عيوب كه تاثير مستقيمي بر سهولت در شناسايي آن‌ها دارد، پارامتر نسبت سيگنال به نويز (SNR) مورداستفاده قرار گرفت. با توجه به بالاتر بودن ميزان SNR در كليه تصاوير پردازش‌شده از بهترين تصوير خام حرارتي، مشخص شد كه كليه روش‌هاي پردازش بكار گرفته شده شناسايي عيوب را تسهيل مي‌نمايند. همچنين مشاهده شد كه روش PCA بالاترين ميزان ميانگين SNR را داراست. اين مقدار براي تصوير PCA كه معادل 14.75 است، تقريبا سه برابر ميزان ميانگين SNR براي بهترين تصوير خام حرارتي، معادل 4.75، بود.