ارزيابي سيل خيزي بالقوه حوزه آبخيز زيارت با روش مبتني برCN و مدل هيدرولوژيكي WetSpa

سيل از جمله بلاياي طبيعي است كه هر ساله خسارات مالي و جاني فراواني را در سراسر جهان به بار مي‌آورد. به طور كلي شايد بتوان گفت كه بهترين شاخص معرف وضعيت سيل­خيزي و توليد رواناب و سيل بالقوه حوزه، ضريب رواناب مي‌باشد. بنابراين تهيه يك نقشه مناسب كه بيش­ترين شباهت را با واقعيت داشته باشد مي­تواند راه­گشاي بسياري از برنامه­ريزي­هاي مرتبط با كنترل سيل باشد. بدين منظور در اين پژوهش نقشه ضريب رواناب بالقوه دو روش تهيه شد و مورد مقايسه قرار گرفت. روش اول روشي تجربي و مبتني بر CN بوده كه روش رايجي در بين محققان اين حيطه است و روش دوم استفاده از مدل هيدرولوژيكي توزيعي مكاني WetSpa مي­باشد. بنابراين متوسط وزني نقشه ضريب بالقوه سيل­خيزي تهيه شده به روش SCS، 0.045 و با مدل WetSpa 0.714 برآورد گرديد. در انتها متوسط ضريب بالقوه سيل­خيزي روزانه با استفاده از آمار بارش و رواناب روزانه ثبت شده در طول دوره چهار ساله، مورد مقايسه قرار گرفت. با نظر به اينكه مقدار ضريب رواناب برآورد شده با آمار ثبت شده 0.47 بوده و اين مقدار به نتايج مدل WetSpa نزديك­تر است بنابراين مدل WetSpa عملكرد بهتري داشته است. با اين حال با توجه به اينكه هر يك از دو روش ويژگي­هاي منحصربفردي دارد (به طور مثال مدل WetSpa نيازمند داده­ها و جزئيات بيش­تر و مدل SCS نيازمند داده­ها و جزئيات كم­تري نسبت به مدل WetSpa است) هريك از اين دو روش كاربردهاي متفاوتي دارد كه مي­تواند در شرايط خاصي مؤثر واقع شود.