تعيين رابطه فرونشست زمين و افت سطح آب زيرزميني با دو روش تداخل سنجي راداري و ايستگاه ثابت GPS (مطالعه موردي: دشت سلماس)

دشت سلماس از مهم ترين دشت هاي استان آذربايجان غربي است. رشد سريع جمعيت همراه با توسعه كشاورزي در دهه هاي اخير سبب برداشت بي رويه و فشار بر منابع آبي اين دشت گرديده است. استفاده بي رويه از منابع آب زيرزميني و تغذيه كم دشت باعث افت سطح آب در دهه اخير شده است. نشست سطح زمين ناشي از افت سطح آب-هاي زيرزميني در بخش هاي از اين دشت به طور محسوس مشاهده مي شود. در اين پژوهش ارتباط بين افت سطح آب زيرزميني و فرونشست زمين مورد بررسي قرار گرفت. روش هاي تعيين فرونشست زمين، مشاهدات ايستگاه دايم GPS و روش تداخل سنجي راداري مي باشد. نتايج، حاكي از همبستگي معني دار و خطي بين افت سطح آب زيرزميني و فرونشست زمين در اين دشت مي باشد. ميانگين مقادير ضريب تبيين (از سال 2006 الي 2011) در روش هاي ايستگاه ثابت GPS و تداخل سنجي راداري به ترتيب برابر 78 و 82 درصد به دست آمد. بيشينه نرخ فرونشست با استفاده از تصاوير راداري ماهواره ALOS در سال 2009، 11 سانتي متر در سال محاسبه گرديد. نتايج حاصل از GPS نشان داد به ازاي يك متر افت سطح آب زيرزميني، 0.078 متر سطح زمين در دشت مورد مطالعه نشست خواهد كرد.