رابطه بين خشكسالي هواشناسي و كيفيت آب زيرزميني در اقليم‌هاي خشك و نيمه خشك (مطالعه موردي: استان اصفهان)

در پژوهش حاضر جهت بررسي تاثير تغييرات بارش بر كيفيت آب زيرزميني در اقليم خشك و نيمه خشك استان اصفهان، 6 حوضه و ايستگاه‌هاي هواشناسي انتخاب گرديد و از داده هاي 72 ايستگاه هواشناسي استان اصفهان در دوره آماري 1392-1382 و داده هاي 350 حلقه چاه مشترك براي بررسي تغييرات كيفيت آب زيرزميني استفاده شد. سپس با بررسي داده‌هاي كيفي، پايين‌ترين داده‌هاي پارامترهاي EC، Ca، Mg، pH، Na، Cl، در نرم افزار Excel ثبت و در محيط نرم‌افزار ArcGIS فراخواني و پهنه‌بندي تغييرات صورت گرفت. در بررسي خشكسالي هواشناسي نيز از بارندگي ماه شهريور به عنوان نماينده خشك ترين ماه استان اصفهان، به كمك نرم افزارDIP، آناليز سري زماني 6، 12، 18 و 24 ماهه انجام شده و سري زماني داراي بيشترين همبستگي در پهنه بندي ها مورد استفاده قرار گرفت. سپس سري زماني داراي همبستگي در شش زير حوضه مطالعاتي در نرم‌افزار ArcMap پهنه بندي گرديد. نتايج مطالعه در ارزيابي همبستگي بين خشكسالي هواشناسي و كيفيت آب زيرزميني، با روش آماري پيرسون، در سري زماني 18 ماه همبستگي مثبت نشان داد. در حوضه هاي مورد مطالعه روند منفي بارش، روند مثبت شوري، كلسيم، منيزيم، اسيديته، كلر و سديم در آب زيرزميني از حوضه هاي غربي به سمت حوضه هاي شرقي تر مشاهده مي شود. نتايج نشان مي دهد كه حداقل تغييرات ميلي متري در بارندگي از يك حوضه به حوضه ديگر در استان اصفهان، كيفيت آب زيرزميني را در هر يك از شش حوضه تحت تاثير قرار مي دهد و در پي رخداد خشكسالي كيفيت آب زيرزميني روند نزولي دارد.