بهينه سازي موقعيت حسگرهاي كيفي در شبكه هاي توزيع آب به منظور شناسايي ورود همزمان آلودگي از چند گره

شبكه هاي آبرساني از زيرساخت هاي حياتي هستند كه بايد از حملات عمدي و تصادفي محافظت شوند. كيفيت آب در تصفيه خانه ها مورد بررسي قرار ميگيرد، با اين حال، ميتواند به طور قابل توجهي در هنگام انتقال از تصفيه خانه تا وقتي كه به دست مصرف كنندگان مي رسد، دست خوش تغييرات شود. مكان ورود آلاينده به شبكه غيرقابل پيش-بيني است. همچنين آلودگي مي تواند همزمان از چند مكان به شبكه وارد شود. وجود آلودگي در شبكه را مي توان توسط حسگرهاي نظارت بر كيفيت آب و سيستم هشداردهنده آلودگي نصب شده در شبكه، تشخيص داد. عملكرد يك سيستم هشداردهنده آلودگي به تعداد حسگرهاي نصب شده در شبكه و موقعيت آنها بستگي دارد. در اين تحقيق با فرض ورود آلودگي بصورت عمدي در يك يا دو گره، تعداد حسگرهاي نصب شده در شبكه بين يك تا چهار حسگر متغير در نظر گرفته شد. همچنين چهار تابع هدف براي انتخاب موقعيت و تعداد بهينه حسگر مورد بررسي قرار گرفت. شبكه در بازه زماني طولاني مدت تحليل شد و از طريق برقراري ارتباط پويا بين EPANET و Matlab در هر حالت نصب حسگر، حجم آب آلوده مصرف شده و وسعت منطقه آلوده شده بررسي شد و مقادير توابع هدف محاسبه و مقايسه شد و بهترين حالت ها برگزيده شد. روش مورد استفاده توانست براي توابع هدف مختلف، بهترين موقعيت براي نصب حسگر ها را شناسايي كند.