ارزيابي تحمل به تنش خشكي در برخي از ژنوتيپ‌هاي گلرنگ (.Carthamus tinctorius L)

به‌منظور بررسي تحمل به تنش خشكي در برخي از ژنوتيپ‌هاي گلرنگ، تعداد 18 لاين اصلاحي انتخاب شده از توده‌هاي بومي همراه با دو رقم خارجي و يك توده بومي (در مجموع 21 ژنوتيپ) در دو آزمايش جداگانه در دو شرايط آبياري معمول (غيرتنش) و كم‌آبياري (تنش) و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با دو تكرار در دو سال زراعي (1395 و 1396) در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه صنعتي اصفهان ارزيابي شدند. شاخص‌هاي تحمل و حساسيت به تنش خشكي بر اساس عملكرد دانه محاسبه شد. نتايج نشان داد كه از نظر عملكرد دانه بين ژنوتيپ‌ها تفاوت معني‌دار وجود دارد. بيشترين و كمترين مقدار عملكرد دانه در واحد سطح در شرايط آبياري معمول به‌ترتيب مربوط به ژنوتيپ‌هاي M420ي (4703 كيلوگرم در هكتار) و C116و (2723 كيلوگرم در هكتار) بود و در شرايط كم‌آبياري به‌ترتيب به ژنوتيپ‌ها A2ي(2906 كيلوگرم در هكتار) و اراك2811 (1373 كيلوگرم در هكتار) تعلق داشت. بر اساس همبستگي بين شاخص‌ها و عملكرد دانه ژنوتيپ‌ها در دو تيمار آبياري، شاخص‌هاي MP، GMP، STI، MpSTI و MsSTI به‌عنوان بهترين شاخص‌ها براي شناسايي ژنوتيپ‌هاي متحمل در گلرنگ شناخته شدند. نمايش گرافيكي باي‌پلات و تجزيه خوشه‌اي نيز مشخص كرد كه ژنوتيپ‌هاي M420، S149، K21، K12، E2428، E2417، ACStirling و A2 به‌عنوان ژنوتيپ‌هاي متحمل‌تر به تنش رطوبتي بودند.