تحليل رابطه رفتار اخلاقي مديران با بطالت اجتماعي كاركنان: نقش ميانجي رفتار شهروندي سازماني

زمينه: سازمانهاي دولتي براي اثربخش بودن رسالت خود، نيازمند بهبود رفتار اخلاقي مديران و كاركنان مي باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش رفتار اخلاقي مديران در ميزان بطالت اجتماعي كاركنان با در نظرگرفتن نقش ميانجي گر رفتار شهروندي-سازماني در سازمان هاي دولتي انجام شد.روش: روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه كليه مديران و كاركنان سازمان‌هاي دولتي در استان كهگيلويه و بويراحمد بودند. براي انتخاب نمونه ها از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد و تعداد نمونه مورد بررسي در اين پژوهش برابر با 375 نفر بود. براي آزمون فرضيات تحقيق از پرسشنامه هاي استاندارد براي سنجش رفتار اخلاقي مديران، رفتار شهروندي سازماني و بطالت اجتماعي استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار Smart-PLS از روش بررسي معادلات ساختاري و تحليل مسير به روش حداقل مربعا ت جزئي (PLS) استفاده گرديد.يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه رفتار اخلاقي مديران با بطالت اجتماعي كاركنان رابطه منفي و معني داري دارد. نتايج همچنين نشان مي دهد كه رفتاراخلاقي مديران با رفتار شهروندي سازماني رابطه مثبت و معني داري دارد. نتايج رابطه منفي و معني دار رفتار شهروندي سازماني با بطالت اجتماعي و رفتار اخلاقي مديران با بطالت اجتماعي كاركنان با توجه به نقش ميانجيگر رفتار شهروندي سازماني را نيز تاييد مي كند.نتيجه گيري: مديران سازمان هاي دولتي با بكارگيري رفتارهاي اخلاقي و بروز رفتارهايي همچون ايجاد اعتماد، شايسته سالاري، تعالي بخشي، رفتارهاي حمايتگر، رفتارهاي مدبرانه، تسهيم دانش و رفتار احترام آميز با مديران همكار و توسعه روابط بين فردي مي توانند نوع دوستي، جوانمردي، تواضع و فروتني، وجدان كاري و فضيلت مدني را در كاركنان افزايش داده كه ارتقاي آنها منجر به كاهش رفتارهاي غيراخلاقي و بطالت اجتماعي خواهد گرديد.