عنوان مقاله :
تعيين حدود توسل به قاعده عسر و حرج در طلاق زوجه از نظر فقه اماميه با نگاهي به كاربرد آن در حقوق موضوعه
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
حسين‌زاده، بهروز دانشگاه آزاد اسلامي - گروه خصوصي، واحد امارات، دبي، امارات متحدۀ عربي , آل‌بويه، علي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد ياسوج، ياسوج , مظوم رهني، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي - واحد شهر قدس، تهران , رجب زاده اصطهباناتي، عليرضا دانشگاه رجاء، قزوين
كليدواژه :
عسر , حرج , طلاج زوجه , فقه اماميه و حقوق ايران
چكيده فارسي :
اين پژوهش با عنوان «تعيين حدود توسل به قاعده عسر و حرج در طلاق زوجه از نظر فقه اماميه با نگاهي به كاربرد آن در حقوق موضوعه» با روش تحليلي- توصيفي و با استناد به منابع كتابخانه‌اي، مراجعه به اساتيد حقوق و غيره كوشيده است ثابت نمايد كه در فقه اماميه و حقوق ايران، زوجه مي‌تواند در صورت اثبات عسر و حرج خود، از حاكم و قاضي درخواست طلاق نمايد. بر اساس قانون هم قاضي مي-تواند از هر طريقي عسر و حرج زوجه را احراز نمود، به او مجوز طلاق بدهد. همچنين، زن مي‌تواند ضمن عقد، شرط كند به طور مطلق يا در مواردي معين، وكيل شوهر باشد كه پس از اثبات تحقق شرط در محكمه و صدور حكم نهايي، خود را مطلقه نمايد. همچنين از دست آوردهاي اين پايان نامه آن است كه اثبات نموده عنوان عسر و حرج محدود به مصاديق خاص نمي‌باشد و احصاء موارد در قانون مدني، جنبه تمثيلي دارد؛ بنابراين با توجه به اينكه قانون مدني مصاديق عسر و حرج زنان را محصور و محدود ندانسته بلكه تشخيص آن را بر عهده قضات محاكم خانواده گذارده است، لذا شايسته است قاضي به محض دريافت عسر و حرج زوجه، واقعاً از او حمايت كند و او را در جهت نحوه احقاق حق خويش ارشاد نمايد.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي تطبيقي ايران و بين الملل
