ارزيابي الگوريتم سبال جهت برآورد تبخير تعرق واقعي در منطقه ورديج

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي الگوريتم سنجش از دور سبال با احتساب اثرات توپوگرافي در تعيين تبخيرتعرق واقعي در منطقه ورديج واقع در استان تهران انجام شد. براي اين منظور از تصاوير ماهواره لندست 8 در تاريخ‌هاي 10 ژوئن، 12 جولاي، 13 آگوست و 14 سپتامبر 2018 و 15 جولاي 2019 استفاده شد. مقدار تبخيرتعرق مرجع (گياه يونجه) با استفاده از تبخيرتعرق حاصل از الگوريتم سبال براي سه نقطه كه درآن‌ها كشت يونجه صورت گرفته بود محاسبه شد. با استفاده از داده‌هاي ايستگاه هواشناسي منطقه، تبخيرتعرق مرجع با روش‌هاي تجربي فائو پنمن مانتيث، پنمن رايت، هارگريوز ساماني و بلاني كريدل تخمين زده شد. مقادير حاصل از الگوريتم سبال با روش‌هاي مذكور مورد مقايسه قرار گرفت و مشاهده شد كه در منطقه مورد مطالعه روش هارگريوز ساماني (0/47 =MAE و 0/62 =RMSE) جواب نزديكتري به نتايج روش سنجش از دور دارد و در رتبه بعدي روش فائو پنمن مانتيث (1 =MAE و 1/26=RMSE) قرار مي‌گيرد. در ادامه تبخيرتعرق بدست آمده از الگوريتم سبال با مقدار متناظر بدست آمده از لايسيمتر پورتابل وزني مورد مقايسه قرار گرفت و نتايج بدست آمده مطابقت خوبي را نشان داد، به طوريكه مقدار تفاضل مطلق 0/81 (mm/day) بدست آمد، كه مي‌توان نتيجه گرفت روش سنجش از دور جهت برآورد تبخيرتعرق واقعي در منطقه مورد مطالعه مناسب مي‌باشد.