اثر مديريت‌هاي آبياري در سامانه‌هاي آبياري قطره‌اي سطحي و زير سطحي بر عملكرد و بهره‎‌وري آب سيب‌زميني

به منظور بررسي اثر مديريت‌هاي مختلف ‌آبياري، طرحي در سال 1397 به صورت اسپليت اسپليت پلات در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي شهركرد اجرا شد. اين آزمايش شامل دو سامانه آبياري قطره‌اي سطحي و زير سطحي در كرت‌هاي اصلي و چهار سطح آبياري (آبياري كامل FI، كم‌آبياري 80 و 65 درصد كمبود رطوبتي خاك (RDI_80 وRDI_65) و آبياري بخشي 75 درصدي ريشه (PRD_75)، در كرت‌هاي فرعي، در سه تكرار براي سيب‌زميني (رقم بورن)، انجام گرفت. نتايج نشان داد اثر مديريت‌هاي مختلف ‌آبياري بر عملكرد غده، تعداد غده در بوته، درصد اندازه غده‌هاي توليدي، درصد ماده خشك، شاخص برداشت نرمال، درصد نشاسته، درصد قندهاي محلول، درصد نيترات و بهره‌وري آب در سطح يك درصد معني‌دار بود. آبياري قطره‌اي سطحي در مقايسه با آبياري قطره‌اي زيرسطحي باعث افزايش 7 درصدي عملكرد و بهره‌وري آب شد. با افزايش مقدار آبِ آبياري از 65 به 100 درصد براي آبياري قطره‌اي سطحي، ميانگين نشاسته و نيترات به ترتيب 18.8و 33.6 درصد افزايش و قندهاي محلول 13.8 درصد كاهش داشت. با مقايسه تيمارهاي مختلف آبياري در دو سامانه آبياري، ميانگين حداكثر عملكرد و شاخص برداشت نرمال براي آبياري كامل به ترتيب 50.3 تن در هكتار و 0.48 به‌دست آمد. بيشترين بهره‌وري آب برابر 12 كيلوگرم بر مترمكعب مربوط به روش آبياري قطره‌اي سطحي و تيمارRDI_80 بود كه به عنوان يك راه‌كار صرفه‌جويي در مصرف آب قابل توصيه است.