ارزيابي تاثير تغييرات اقليمي بر برآورد تبخير-تعرق مرجع و مقايسه آن با داده‌هاي لايسيمتري(مطالعه موردي دشت بردسير)

تغييرات اقليمي با تأثير بر دما و بارش، نقش نسبتاً به سزائي در تغييرات نيازآبي گياهان دارد. هدف از اين تحقيق پيش‌بيني دما و بارش در دوره آينده‌ي نزديك و ارزيابي اثر تغييرات اقليمي بر تبخيرتعرق و نيازآبي يونجه درمنطقه بردسير كرمان است. بهترين معادله براي برآورد تبخيرتعرق واقعي در منطقه، با استفاده از داده‌هاي اندازه‌گيري شده توسط دستگاه لايسيمتر در يك دوره‌ي هفت ماهه جهت واسنجي، ارائه گرديد. به اين منظور شش معادله‌ي پركاربرد به علاوه تكنيك شبكههاي عصبي مصنوعي تحت چهار سناريوي مختلف مورد بررسي قرار‌گرفتند. بهترين معادله از ميان معادلات ارائه شده، معادله بلاني كريدل با شاخص‌هاي نيكويي برازش (R^2=0.884) و RMSE=0.11)) و بهترين سناريوي شبكه عصبي مصنوعي، سناريوي دماي ميانگين روزانه با شاخص‌ نيكويي برازش (R^2=0.802) و ((RMSE=1.516 به‌دست‌آمد. به اين ترتيب معادله بلاني كريدل به عنوان مرجع جهت پيش‌بيني انتخاب شد. در ادامه با استفاده از مدل GFDL-ESM2M جهت شبيه‌سازي بارش و دماي آينده نزديك(2020-2050) استفاده گرديد. از داده‌هاي مشاهداتي دما و بارش ايستگاه‌هاي هواشناسي منطقه براي دوره‌ي پايه 2016-1987 استفاده شد. توسط سه سناريوي خوش بينانه RCP2.6، حد وسط RCP6 و بدبينانه RCP8.5، روند تغييرات دما و بارش براي دوره‌ي آينده نزديك (2020-2050 ) استخراج گرديد. نتايج نشان داد كه ميانگين دما براي سه سناريوي ياد شده به ترتيب 2.5، 2.8 و3.1 درجه سلسيوس در سال 2050 افزايش مي‌يابد و بارش، تقريبا بدون تغيير خواهد ماند. به اين لحاظ انتظار مي‌رود كه نياز آبي بخش كشاورزي منطقه در آينده‌ي نزديك به ترتيب 3.64، 4.69و 5.25 ميليمتر در سال افزايش يابد.