برآورد تراكم و تاج پوشش گياهي با استفاده از تصاوير هوايي پهباد و ارتباط آنها با ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي خاك در مخروط افكنه هاي جنوب غرب ميامي

مخروط افكنه ‌ها يكي از اشكال مهم ژئومورفولوژيك هستند كه مي ‌توانند تأثير قابل ‌توجهي بر تنوع پوشش گياهي داشته باشند.  امروزه پيشرفت ‌هاي روزافزون سنجش از دور منجر به دسترسي پژوهشگران به پهپاد يا هواپيماي بدون سرنشين شده كه از توان تفكيك مكاني بسيار زياد براي مطالعه دقيق ويژگي ‌هاي پوشش گياهي برخوردار است. مطالعه حاضر به ‌منظور اندازه ‌گيري تراكم و درصد تاج پوشش گياهان در مخروط افكنه ‌هاي جنوب غرب ميامي با استفاده از تصاوير تهيه شده از پهباد و بررسي تأثير فرم ‌ها و فرآيندهاي ژئومورفولوژي سطح مخروط افكنه بر ويژگي ‌هاي پوشش گياهي انجام شد. به ‌منظور تعيين تراكم و درصد تاج پوشش گياهي در كانال ‌ها و مياناب ‌هاي سطح مخروط افكنه ‌ها، با استفاده از پهباد مدلDji Phantom 4 Pro اقدام به تهيه عكس هوايي بزرگ مقياس (1:500) ازمحدوده ‌هاي مطالعاتي در ارتفاع  100  متر گرديد.  به علاوه آناليز نمونه ‌هاي خاك، شناسايي گونه ‌هاي گياهي و ايجاد رابطه ميان داده ‌هاي به دست آمده، مورد بررسي قرار گرفت.  در نهايت جهت تعيين مؤثرترين مؤلفه در تراكم پوشش گياهي از روش آناليز مؤلفه ‌هاي اصلي (PCA)  استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه در سطوح فعال مخروط افكنه ‌ها، تراكم و درصد تاج پوشش گياهي در پشته ‌ها بيشتر از كانال ‌ها مي ‌باشد؛ زيرا در پشته ‌ها مقدار سيلت و رس بيشتر است و گونه ‌هاي گياهي درختچه ‌اي و نيمه بوته ‌اي كه براي رشد نياز به بافت ريزتري دارند در اين لندفرم ‌ها مستقر هستند.  در سطوح غير فعال مخروط افكنه ‌ها، عناصر حاصل خيزي خاك در مياناب‌ ها بيشتر از كانال ‌هاست در نتيجه تراكم پوشش گياهي در اين لندفرم ‌ها بيشتر از ساير بخش ‌ها مي ‌باشد.  همچنين از بين مؤلفه ‌هاي مؤثر بر تراكم پوشش گياهي مخروط افكنه ‌هاي مورد مطالعه، دو مؤلفه مشخصات فيزيكي مخروط افكنه ‌ها  (ارتفاع از سطح دريا) و حاصل خيزي خاك  (درصد رس و درصد رسوبات درشت دانه) با بيشترين مقادير ويژه (65.64 و 34.36) در تراكم پوشش گياهي مؤثر مي ‌باشند.