«اصل واقعيت» و جايگاه معرفت‌شناختي آن در انديشه آيت الله جوادي آملي

«اصل واقعيت» در ديدگاه آيت الله جوادي آملي قضيه بديهي اوّلي است. با توجه به جايگاه قضيه بديهي اوّلي در بناي معرفت، شناخت مصاديق آن در معرفت‎شناسي، مهم و اثرگذار است. اين مقاله، برپايه روش كتابخانه‎اي در گردآوري اطلاعات به همراه تحليل عقلي، «اصل واقعيت» را در انديشه استاد جوادي آملي شناسانده است. در اين تحقيق، مفاد «اصل واقعيت» و چرايي بديهي اولي بودن آن تبيين و منشأ ادراك «اصل واقعيت» نمايانده شده است؛ سپس براي شناساندن فراگيرترِ ارزش معرفت‎شناختيِ اين اصل، نسبت آن با «اصل امتناع تناقض» از منظر آيت الله جوادي آملي بررسي شده است. اين پژوهش نشان داده است كه بداهت «اصل واقعيت» به معناي بداهت تحقق واقعيت يا وجود مطلق در خارج نيست، ازاين‎رو افزون‎بر يافت‎هاي معرفت شناختي، در ساحت هستي شناسي نيز نتايج اثرگذاري فراهم‎آورده است.