بررسي اثر تغيير اقليم بر صيد سطحزيان ريز در خليج فارس و درياي عمان با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي

روند تغييرات عوامل اقليمي در دوره زماني 22 ساله و اثر آنها بر صيد به ازاي واحد تلاش سطحزيان ريز (ساردين و آنچوي) در سه منطقه بندر جاسك، بندر لنگه و قشم بررسي شد. سه دسته اطلاعات شامل داده‌هاي صيد و صيادي، داده‌هاي ماهواره‌اي و داده‌هاي هواشناسي در دوره زماني 22 ساله (1997 تا 2019) پردازش و تجزيه و تحليل شد. از داده‌هاي ماهواره‌اي مرتبط با پهنه‌هاي آبي براي دريافت اطلاعات متغيرهاي دماي سطح آب دريا (SST)، كلروفيل سطح آب دريا (SSC) و تابش فعال فتوسنتز (PAR) استفاده شد. اطلاعات مربوط به داده‌هاي هواشناسي شامل سرعت باد، ميزان بارندگي و دماهاي حداقل و حداكثر در 3 ايستگاه دريايي و ساحلي دريافت شد. مقدار CPUE در سه منطقه مورد مطالعه داراي تفاوت معني‌داري بودند. بيشترين تغييرات معني‌دار براي ميانگين حداكثر دما و حداقل دماي ماه‌ها مشاهده شد. به طوري كه در هر يك از مناطق جاسك و لنگه در 6 ماه از سال و در منطقه قشم 9 ماه از سال روند تغييرات دماي حداكثر در دوره زماني مورد نظر به صورت معني‌داري افزايش داشته است. در دوره زماني مورد نظر، متوسط دماي حداقل ماهيانه 3 ماه از سال در منطقه جاسك، 6 ماه از سال در منطقه لنگه و 10 ماه از سال در منطقه قشم به صورت معني‌داري افزايش داشته است. ماهيان مناطق قشم و لنگه همپوشاني بالايي با يكديگر نشان دادند، درحاليكه براي ماهيان منطقه جاسك تمايز مشخص‌تري نسبت به دو منطقه ديگر در نمودار PCA مشاهده شد. رابطه بين تغييرات CPUE با شاخص‌هاي محيطي تقريباً براي هر دو گونه مشابه بود. در تمام مدل‌ها كلروفيل A و بارندگي بيشترين اختلاف معني‌دار را داشتند.