تحليل و اولويت‌بندي موانع حضور زنان در استاديوم‌هاي ورزشي فوتبال به‌عنوان تماشاگر در ايران

اين پژوهش با هدف تحليل و اولويت بندي موانع حضور زنان به‌عنوان تماشاگر در استاديوم هاي ورزشي فوتبال در ايران انجام شد.روش پژوهش كيفي بود و از رويكرد دلفي استفاده شد.دربخش كيفي مشاركت كنندگان در پنل دلفي بررسي شدند. در بخش پنل دلفي 23 نفر در دور اول و 16 نفر در دورهاي دوم و سوم در پژوهش مشاركت كردند كه از اين تعداد، نُه نفر استاد دانشگاه، هفت نفر روحاني و هفت نفر كاركنان نيروي انتظامي بودند. روش نمونه گيري هدفمند بود. پس از جمع آوري داده هاي حاصل از رويكرد دلفي، براي اولويت بندي موانع از پرسش‌نامه تحليل سلسله‌مراتبي استفاده شد. براساس توافق خبرگان، مؤلفه هاي سياسي، امنيتي، فرهنگياجتماعي، زير ساختي و مديريتي ازجمله موانع حضور زنان در استاديوم‌هاي ورزشي بودند. موانع سياسي با ميانگين وزن 0.525 در بالاترين اولويت و سپس موانع مديريتي با ميانگين وزن 0.249، موانع فرهنگياجتماعي با ميانگين وزن 0.104، موانع زيرساختي با ميانگين وزن 0.086 و موانع امنيتي با ميانگين وزن 0.035، به‌ترتيب در اولويت‌هاي بعد قرار گرفتند.به‌نظر مي رسد حتي مسائل زنان در حوزه ورزش نيز سياست‌زده است كه اين امر ورزش را در تقابل با تربيت بدني قرار مي دهد و با توجه به اينكه ورزش ازجمله موضوعاتي است كه هم مي‌تواند يك فرصت و هم يك تهديد تلقي شود، بهتر است كه آن را از امور سياسي جدا كرد؛ زيرا، سلامت جامعه‌ شهري و شهروندان درگرو پرداختن به ورزش در محيطي ايمن است.