محرك‌ها و بازدارنده‌هاي توسعه گردشگري روستايي: مطالعه موردي روستاي كُلْم شهرستان بدره

هدف تحقيق حاضر بررسي محرك‌ها و بازدارنده‌هاي توسعه گردشگري روستاي كلم در شهرستان بدره بود. جامعه آماري تحقيق كليه كارشناسان و مسئولان نهادهاي گردشگري اين شهرستان، گردشگران حاضر و ساكنان روستاي كلم بودند (1004 =N). نمونه‏هاي آماري شامل گروه مسئولان نهادهاي دست‏اندركار گردشگري (31 نفر) به‏صورت سرشماري، گروه گردشگران (35 نفر) به شيوه نمونه‏گيري در دسترس و گروه ساكنان روستا (240 نفر) به‏صورت نمونه‏گيري تصادفي ساده و به كمك رابطة كوكران انتخاب شدند. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه مورد تأييد صاحب‌نظران قرار گرفت و پايايي آن نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ تعيين شد (0.721=α). تحليل داده‌ها در دو بخش آمار توصيفي و تحليل عاملي انجام شد. بر پاية نتايج تحليل عاملي، به‏ترتيب، چهار عامل محيطي، اجتماعي فرهنگي، اقتصادي تبليغاتي، و رفاهي زيربنايي به‌عنوان محرك‌هاي توسعه گردشگري روستايي (با تبيين 62.445 درصد از واريانس كل) و همچنين، به‏ترتيب، چهار عامل رفاهي زيربنايي، محيطي، اجتماعي فرهنگي، و اقتصادي تبليغاتي به‌عنوان بازدارنده‌هاي توسعه گردشگري روستايي (با تبيين 54.219 درصد از واريانس كل) شناسايي شدند.