مكان‌يابي حوزه آبخيز ليگوان استان اردبيل براي توسعه گياه دارويي شيرين‌بيان (Glycyrrhiza glabra) با روش ANP Fuzzy

ارزش بارز اقتصادي و درماني، تقاضاي بازار و سطح فرآوري بالاي گياهان دارويي باعث شده است تا كشت اين گياهان در دنيا روزبه‌روز افزايش يابد. شيرين‌بيان يكي از گياهان دارويي بومي ايران است كه در صنايع غذايي، دارويي و دخانيات كاربرد دارد. ازاين‌رو، هدف اصلي اين تحقيق، مكانيابي كشت شيرين‌بيان در حوضه آبخيز ليگوان با استفاده از روش ANP Fuzzy است. در اين راستا 11 معيار در قالب خوشه هاي اقليم، خاك، فيزيوگرافي و اقتصادياجتماعي با استفاده از روش تحليل شبكه اي و استفاده از نظر كارشناسان خبره در محيط نرم‌افزار Super Decision وزن‌دهي شده و براي هم‌مقياس‌سازي معيارها نيز از روش فازي‌سازي در مقياس 0255 در محيط نرم‌افزار Idrisi استفاده شد. در اين بين، نقشه كاربري اراضي حوضه با استفاده از تصاوير ماهواره لندست و با روش ماشين بردار پشتيبان تهيه شد. در نهايت با استفاده از روش تركيب خطي وزني، لايه‌هاي موردنظر با اعمال وزن مربوطه روي هم‌گذاري شده و نقشه تناسب كشت و توسعه اين گياه تهيه شد. نتايج نشان داد كه به‌ترتيب معيارهاي ارتفاع، شيب، عمق و حاصلخيزي خاك مهم‌ترين معيارهاي مؤثر در كشت و توسعه اين گياه در منطقه مي باشند و 1936.85هكتار (26.96 درصد) داراي پتانسيل زياد يا خيلي زياد براي كشت و توسعه گياه دارويي شيرين‌بيان مي باشد و با تغيير الگوي كشت از زراعت ديم به شيرين‌بيان، مي‌توان سود اقتصادي بيشتري را متصور بود.