تحليل مضمون گوراني‌هاي عاشقانه‌ي هورامي

دلدادگي از مفاهيمي است كه در تمام اعصار و نزد تمام اقوام جايگاهي ويژه و در ادبيات فولكلور آن ها نقشي محوري داشته است. در اين پژوهش، منظور از گوراني، بوم سروده هاي هورامي است و تعريف خاصِ ترانه مدنظر نيست. قالب و فرم گوراني ها بيشتر تك بيتي است. هر بيت به تنهايي داراي تمام مفهوم خود است. دلدادگي در كنار احساس ناب طبيعت ستايي و تا حدودي حماسه هاي وطني، موضوع تاريخ ادبيات هورامي است. روش مطالعۀ حاضر توصيفي ـ تحليلي و بر اساس پيمايش داده هاي بومي و تحليل تك بيت هاي فولكلور هورامي است. هدف اين تحقيق، بررسي مضمون غالب در گوراني هاي عاشقانۀ هورامي است. در اين روش 50 تك بيت براي نمونه از شهر نودشه انتخاب و بر اساس موضوع پژوهش تحليل شدند. يافته ها نشان مي دهد كه سهم زنانِ هورامي در سرايش تعداد زيادي از گوراني هاي عاشقانه، چنان برجسته است و نمودي عيني دارد كه برخي اوقات با اشعار هم تراز مردان در اين خصوص پهلو مي زند. غم هجران و دوري از يار گوشه اي جدانشدني از محتواي ابيات گوراني هاي موردبحث است. زنان در اين بومي سروده ها، با سر دادن عاشقانه‌هاي تلخ و سوزناك در آشفتگي فضايي بومي، فرهنگ خاصِ هورامان را به تصوير كشيده اند. در اين تك بيت ها عشق و مفهوم آن بيشتر جنبۀ مادي و زميني دارد. شاعر با توصيف محبوب، اگرچه گاهي به درجه‌اي مي رسد كه خالق محبوب را مي‌ستايد؛ اما اين ستايش تنها براي محبوب زميني است. اين مسئله بيانگر نكته هاي ريزِ پنهان در روابط اجتماعي و جلوه اي از فرهنگ حاكم در بافت جامعه است.