مضامين اساطيري در قصه «دختر و آهو»

قصه ها بخش مهمي از فرهنگ و ادبيات عامه را شكل مي دهند. اين بخش از فرهنگ عامه، جلوه گاه باورها، انديشه ها و شيوه هاي زندگي مردم هر ملت است. قصه هاي هر منطقه، به ويژه قصه هاي شفاهي، بستري مناسب براي واكاوي باورهاي اساطيري و توتمي آن قوم است. در اين پژوهش يكي از رايج ترين قصه هاي منطقه كوهمره سرخي استان فارس با عنوان قصه »دختر و آهو « واكاوي شده است. هدف اين پژوهش در گام نخست، ثبت قصه اي است كه تاكنون در هيچ منبعي نيامده و در گام دوم، بررسي بن مايه هاي اساطيري قصه، به روش توصيفي ـ تحليلي است. روش پژوهش در اين جستار، ميداني و كتابخانه اي است؛ نگارنده نخست به روش ميداني، اين روايت را از 5 نفر از روستاييان شنيده و ضبط كرده و سپس با سنجش روايت هاي مختلف با يكديگر، كامل ترين روايت را مبنا قرار داده است. در گام بعد، با استفاده از منابع كتابخانه اي، بن مايه هاي اساطيري قصه استخراج و بررسي شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهد باورهاي اساطيري در همه محورهاي داستان، گاه آشكارا و گاه نمادين و رمزآلود ديده مي شود. نگارنده كوشيده است اين بن مايه ها را در بخش هاي زير بررسي كند: 1. خلاصه روايت شفاهي؛ 2. بلوط شهيدو، درختي مقدس در منطقۀ كوهمره سرخي؛ 3. دخيل بستن بر درخت به اميد بارداري؛ 4. تولد دختر شگفت انگيز درخت و زاده شدن او از تنه درخت؛ 5. روييدن گياه از خون شخصيت بي گناه قصه؛ 6. نقش پريان در قصه؛ 7. مو به عنوان ابزار باروري؛ 8. دفن كردن استخوان؛ 9. درخت زندگي؛ 10. سفر به جهان زيرين/ مردگان در خواب؛ 11. گذر از هفت خان.