ريشه ها، علل و پيامدهاي كينه‏ توزي از منظر آموزه ‏ها و اخلاق اسلامي

هدف از پژوهش حاضر، چگونگي كنترل، كاهش و علاج كينه ‏توزي به‌عنوان يك مانع جدي در راه صلح و اخلاق صلح ‏محور بود. چرا كه اگر سلامت را به‌مثابه پلي براي صلح در نظر بگيريم، كينه ‏توزي همچون يك بيماري است كه مانع از تحقق آن مي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏شود. مطالعه حاضر از نوع مطالعات كيفي و روش آن، توصيفي ـ تحليلي بوده و محور اصلي پژوهش، مفهوم‌شناسي كينه ‏توزي براساس آموزه ‏هاي اسلامي و آراء انديشمندان اخلاق اسلامي بود. جامعه اين پژوهش تمامي مستندات مربوط به موضوع پژوهش در كتب و نوشته ‏‏هاي اخلاقي و آراء انديشمندان اخلاقي بود. در روش گردآوري داده ‏ها، از روش اسنادي و به‌منظور تحليل داده ‏ها، از شيوه تحليل مفهومي استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه براساس تحليل محتواي آموزه‏ هاي اسلامي و آراء انديشمندان اخلاق اسلامي، كينه‏ توزي نوعي بيماري تلقي شده است. به همين دليل در دو سطح فردي و اجتماعي، راهكارهايي براي پيشگيري، درمان و كاهش آن در جامعه شناسايي و استخراج شد. از مهم‌ترين راهكارهاي درماني در بعد فردي مي‌توان به راهكارهاي روان‏شناختي، مشاوره ‏اي و روان ‏درماني، تقويت اعتقادات مذهبي و ايمان و اصلاح باورهاي مذهبي، تربيت عاطفي افراد و پرورش و تقويت عشق و محبت، آگاهي‌بخشي و تشديد آگاهي و تقويت تفكر انتقادي اشاره كرد. راهكارهاي درماني در بعد اجتماعي نيز شامل تقويت روابط مبتني بر محبت، نيكي، احترام و پذيرش ديگران، ترويج فرهنگ گفت ‏وگو در جامعه و به رسميت شناختن ديگران، شفافيت ‏بخشي در جامعه و اصلاح ساختارهاي اجتماعي معيوب است كه منجر به خشم و نفرت و كينه ‏توزي عمومي مي ‏شود.