اثر بخشي برنامه مداخله اي بازي درماني مبتني بر رابطه والدكودك بربهبود كيفيت تعامل والدكودك و كاهش پرخاشگري كودكان پيش دبستاني

پژوهش حاضر باهدف تعيين ميزان اثربخشي برنامه بازي‌درماني مبتني بر رابطه والدكودك (CPRT) بر كيفيت تعامل والدكودك و كاهش پرخاشگري كودكان پيش‌دبستاني برگزار شد. روش پژوهش به لحاظ گردآوري داده‌ها از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمونپس آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه موردمطالعه در اين پژوهش شامل كليه كودكان پيش‌دبستاني و مادران آن‌ها در سال 9998در شهرستان گنبدكاووس بود. 50 كودك پيش‌دبستاني از طريق روش نمونه‌گيري خوشه‌اي كه نمرات بالاتر از نمره برش را در پرسشنامه پرخاشگري كودكان پيش‌دبستاني واحدي (1387) كسب نمودند، از 3 مركز پيش‌دبستاني انتخاب شدند درنهايت نمونه اصلي پژوهش شامل 20 زوج مادركودك بود و مقياس رابطه والدكودك پيانتا (1994) را تكميل نموده و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گذاري شدند. محتواي جلسات، بسته‌ي آموزشي بازي‌درماني مبتني بر رابطه والدكودك مطابق با الگوي لندرث است كه در 10 جلسه 2 ساعته براي گروه آزمايش اجرا شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه برنامه بازي‌درماني مبتني بر رابطه والدكودك به‌طور معناداري (p 0/05)، موجب بهبود كيفيت تعامل والدكودك و كاهش معناداري در پرخاشگري كل (p 0/01) شد. با توجه به تفاوت معني‌دار بين گروه آزمايش و كنترل مي‌توان از بازي‌درماني مبتني بر رابطه والدكودك (CPRT) به‌عنوان روش درماني مؤثر براي بهبود تعامل والدكودك و كاهش پرخاشگري كودكان استفاده كرد.