افت تحصيلي در دانشجويان پزشكي به عنوان عامل موثر در آينده سلامت جامعه: نيم‌نگاهي به عوامل مرتبط

هدف: موفقيت تحصيلي دانشجويان پزشكي مي تواند منجر به ارائه بهتر خدمات حوزه سلامت شود. عوامل گوناگوني مي توانند با موفقيت يا عدم موفقيت ايشان مرتبط باشد. اين مطالعه به بررسي برخي از عوامل، خصوصاً عوامل دموگرافيك مرتبط با افت تحصيلي دانشجويان مي پردازد. روش ها: اين پژوهش مورد شاهدي بود در سال 1395 بين دانشجويان دانشكده پزشكي بندرعباس انجام شد. اطلاعات مورد نياز از اداره آموزش دانشكده، واحد مشاوره و پرونده هاي دانشجويان استخراج شد. 119 نفر از دانشجويان داراي افت تحصيلي به عنوان مورد انتخاب شدند و 119 دانشجو هم گروه شاهد را تشكيل دادند. معيار افت تحصيلي در اين مطالعه، افت معدل نيم سال دوم تحصيلي نسبت به نيم سال اول تحصيلي بيشتر از دو نمره، يك ترم مشروطي در سوابق دانشجو و ميانگين كل معدل 14-12 بود. داده ها با نرم افزارSPSS و آمار توصيفي و استنباطي(آزمون تي مستقل، خي دو، رگرسيون لجستيك و نسبت شانس مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد بين وضعيت سكونت، تحصيلات پدر، تحصيلات مادر و نوع ديپلم با افت تحصيلي رابطه وجود داشت (0.005 PValue). اما بين سن در زمان بروز افت، وضعيت تأهل، سهميه قبولي معدل ديپلم و رتبه قبولي با افت تحصيلي رابطه اي مشاهده نشد (0.005 PValue). براساس نتايج رگرسيون لجستيك بين هيچ كدام از متغيرها رابطه اي ديده نشد. نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه، عوامل اجتماعي و فرهنگي از جمله وضعيت سكونت و وضعيت تحصيلي والدين دانشجو مي تواند با افت تحصيلي ارتباط داشته باشد. بنابراين به منظور ارتقاء آينده سلامت جامعه، توجه به اين عوامل، در برنامه ريزي هاي حوزه سلامت بايد مدنظر قرار گيرد.