چالش مفهومي نظم عمومي در حقوق كيفري ايران؛ راهبردها و پيامدها

Conceptual Challenge of Public Order in Iran’s Criminal Law; Strategies and Effects

اصطلاح نظم عمومي، با وجود كثرت استعمال در حقوق كيفري شكلي و ماهوي ايران، از حيث مفهوم، دامنة شمول، سنجه­هاي تشخيص و شرايط تحققِ معني، به­ درستي تبيين نشده ‌است. اين مسأله، زمينة ايراد خدشه به اصل حاكميت قانوني و اصل شفافيت قانوني، استفسارپذيري مفهوم نظم عمومي و تضييع حقوق برخي متهمان در دادرسي­هاي كيفري را فراهم كرده است. نزديكي مفهوم نظم عمومي با مفاهيمي همچون اخلاق حسنه و امنيت عمومي، سبب تداخل مفاهيم مشابه با يكديگر شده، تا جايي كه با وجود برداشت­هاي كلّي و معمول، امكان ارائة يك تعريف حقوقي دقيق و مبتني بر يك مبناي مشخص، دشوار به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي و در عين حال تطبيقي تلاش دارد مفهوم نظم عمومي در حقوق كيفري و چالش­هاي قانوني و قضايي موجود در اين زمينه را تبيين، و راهبردهايي به منظور برون‌رفت از آنها­ ارائه كند.

Public order is a fundamental, current and challengeable concept in criminal law. It’s widely used in procedural and substantive criminal law of Iran, but its’ concept is not clear. Criminalization in field of disorder, Failure to specify the conditions for its occurrence in Act and lack of objective criteria and use of personal criteria, are considered as serious threat against rights and freedoms of citizens and they affect the principle of Transparency and Legality of Crime and Punishment in an undesirable way. This research, in a descriptive-analytical way, explores the legal and judicial Challenges of public order in Iran’s criminal law with regard to strategies and effects, using library resources. It is attempted to investigate and criticize the legislator's approach in this regard.