اثر سطوح كلسيم و فسفر با و بدون آنزيم فيتاز بر عملكرد، آنزيم ‌هاي كبدي و فراسنجه هاي خوني جوجه هاي گوشتي سويه آرين

اين آزمايش به منظور بررسي سطوح مختلف كلسيم و فسفر (با و بدون آنزيم فيتاز) بر عملكرد، آنزيم هاي كبدي و فراسنجه هاي خوني جوجه هاي گوشتي سويه آرين انجام شد. به اين منظور تعداد 288 جوجه گوشتي يك روزه سويه آرين در قالب طرح كاملاً تصادفي به 6 تيمار، 4 تكرار و 12 قطعه جوجه در هر تكرار تقسيم شدند. تيمارهاي مورد آزمايش شامل: گروه شاهد (توصيه سويه تجاري، 1 درصد كلسيم و 0.5 درصد فسفر)، 15 و 30 درصد كاهش (با و بدون آنزيم فيتاز) و 15 درصد افزايش در سطوح كلسيم و فسفر بود. نتايج نشان داد كه جيره 15 درصد كلسيم و فسفر كمتر از شاهد بيشترين مصرف خوراك، اضافه وزن و بهترين ضريب تبديل را در كل دوره (421 روزگي) به خود اختصاص داد كه داراي اختلاف معني داري با ساير تيمارها بود (0.05 p). تيمارهاي آزمايشي تاثير معني داري بر غلظت آنزيم هاي كبدي AST، ALP و LDH داشتند و تفاوت معني داري مشاهده شد (0.05 p)، اما در غلظت آنزيم كبدي ALT تفاوت معني داري بين تيمارهاي مختلف مشاهده نشد (0.05 p). تيمارهاي آزمايشي به طور معني داري سبب تغيير غلظت فراسنجه ها خوني شامل فسفر، سديم و پتاسيم شدند (0.05 p)، اما تاثير معني داري بر غلظت كلسيم خون جوجه هاي گوشتي نداشت (0.05 p). غلطت منيزيم در 21 روزگي به طور معني داري تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار گرفت (0.05 p)، اما در سن 42 روزگي اختلاف معني داري بين تيمارهاي آزمايشي مشاهد نشد (0.05 p). به طور كلي مي توان نتيجه گيري نمود كه با استفاده از سطوح 15 درصد كلسيم و فسفر كمتر از جيره شاهد (احتياجات توصيه شده سويه) منجر به بيشترين خوراك مصرفي، افزايش وزن و بهترين ضريب تبديل شده است.