مقايسه اثربخشي پروتكل هاي گرم كردن ايستا، پويا و برنامه پيشگيري از آسيب بر والگوس زانو حين فرود دراپ و آزمون لي لي تك پايي در مردان ورزشكار 25-18 سال

Compartion of the effects of static, dynamic and injury-prevention program warm-up protocols on knee valgus during drop landing and single-leg hop test in active 18-25 years men

زمينه و هدف: هدف از تحقيق حاضر مقايسه اثربخشي پروتكل ­هاي گرم‌ كردن ايستا، پويا و پيشگيري از آسيب بر ولگوس زانو حين فرود دراپ و نمرات آزمون لي­ لي تك پايي در مردان ورزشكار 18-25 سال بود. روش­ بررسي: از بين دانشجويان تربيت بدني دانشگاه خوارزمي 36 نفر ورزشكار بر اساس معيارهاي ورودي انتخاب شده و بصورت تصادفي به سه گروه گرم ‌كردن ايستا (12 نفر)، گرم‌ كردن پويا (12 نفر) و برنامه پيشگيري از آسيب (12 نفر) تقسيم‌بندي شدند. جهت ارزيابي عملكرد و زاويه والگوس زانو از آزمون‌هاي­ لي­لي تك­پايي و سيستم آناليز سه بُعدي حركت استفاده گرديد. پس از پيش ‌آزمون، هر كدام از سه پروتكل گرم‌ كردن به مدت 10 تا 15 دقيقه انجام و پس از آن پس ‌آزمون انجام گرفت. به ­منظور مقايسه بين گروهي از آزمون كوواريانس و آزمون تعقيبي LSD و براي بررسي درون گروهي از آزمون تي وابسته در سطح معناداري 05/0 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج آزمون كوواريانس نشان داد كه بين گروه‌ها در متغيرهاي لي‌لي تك پايي و والگوس زانو اختلاف معني‌داري وجود دارد (001/0P=). نتايج آزمون t وابسته نشان داد كه تغييرات متغير لي‌لي تك پايي در گروه‌هاي گرم‌كردن ايستا (03/0P=) و برنامه پيشگيري از آسيب (001/0P=) و متغير والگوس زانو در گروه‌هاي گرم‌ كردن ايستا (001/0P=) و برنامه پيشگيري از آسيب (001/0P=) معني‌دار، اما در گروه گرم ‌كردن پويا معني‌دار نبودند (05/0≤P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، برنامه پيشگيري از آسيب مي ­تواند تكنيك فرود دراپ را بهبود بخشد بدون اينكه اختلالي در عملكرد ورزشكاران ايجاد كند كه احتمالاً اين برنامه مؤثرتر از هر دو پروتكل گرم كردن ايستا و پويا در آماده ­سازي ورزشكاران براي مسابقات باشد.

Background and aim: Anterior Cruciat Ligament injuries are common among athletes and even non athletics, 70% of ACL injuries created as a result of a non-contact mechanism. So, the aim of this study was to compare the effects of static, dynamic and injury- prevention Warm-Up protocols on knee valgus during drop landing and single-leg hop test score in active 18-25 year’s men.
Materials and methods: 36 active subjects selected and randomly were assigned to static, dynamic warm up and injury-prevention programs and pre test of performance and knee valgus angle assessment performed via single-leg hopping test and motion analysis system respectively. After executing three warm-up protocols, the performance and kinematic data’s were taken. To check the normal distribution of data’s, the Kolmogorov-Smirnov test, to between group’s comparison, the analysis of covariance test and to obtaining within groups differences, the paired t-test was used. Also significance value set at 0.05.
Results: The results showed that injury-prevention programs can immediately improve drop-landing technique athletes without creation of malfunction in athletes (P=0/001). But this technique was followed with a negative response after static warm-up protocol (P=0/001) and no change was observed after the dynamic warm-up protocol (P=0/82).
Conclusion: According to the research results the subjects of injury-prevention warm up program than two other groups, benefited from the progression benefits in performance tests and kinematic selected parameters.