مقايسه تمرينات با محدويت جريان خون (BFR) و تمرينات مقاومتي با شدت متوسط بر ميزان كورتيزول بزاقي و آلفاآميلاز بزاقي در زنان مبتدي بدن‌ساز

سابقه و هدف: فعاليت‌هاي ورزشي مختلف، بر روي هورمون‌هاي بدن تأثيرگذار است. هدف از اين تحقيق، بررسي مقايسه اثر تمرينات با محدوديت جريان خون (BFR) و تمرينات مقاومتي با شدت متوسط بر ميزان كورتيزول بزاقي و آلفاآميلاز بزاقي در زنان بدن‌ساز مبتدي بود. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني تصادفي‌شده، 28 زن بدن‌ساز مبتدي 20 تا 35 سال به‌طور تصادفي به دو گروه 14نفره تقسيم شدند. مدت تمرين 90 دقيقه، هفته‌اي 3 روز، به مدت سه هفته بود. گروه اوّل تمرينات كاتسو با شدت 30-25 درصد يك تكرار بيشينه همراه با محدوديت جريان خون (14=n) و گروه دوم تمرينات مقاومتي با شدت متوسط 75-70 درصد يك تكرار بيشينه (14=n) انجام دادند. ميزان كورتيزول بزاقي و آلفاآميلاز بزاقي قبل و بعد از تمرينات، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح معني‌داري 0/05 تجزيه ‌و تحليل شد. نتايج: كورتيزول بزاقي تنها در گروه تمرينات مقاومتي در مقايسه با تمرينات محدوديت جريان خون، افزايش معني‌دار داشت (0/001=P). با اين‌حال، هر دو شيوه تمرين بر آلفاآميلاز بزاقي تأثير معني‌داري نداشتند (0/05 P). نتيجه‌گيري: در تحقيق حاضر، تمرينات محدوديت جريان خون، اثري بر كورتيزول بزاقي ورزشكاران زن نداشت. با اين‌حال در تمرينات مقاومتي ميزان آن افزايش معني‌دار داشت. هر دو شيوه تمرين بر آلفاآميلاز بزاقي اثر معني‌داري نداشتند. بنابراين در مقايسه با تمرينات مقاومتي، تمرينات كاتسو موجب افزايش معني‌دار در ميزان كورتيزول بزاقي نمي‌گردد.