كليدواژه :
مسائل پيچيده , ويروس كرونا , آزمايشگاه سياستي , كرونا , ستاد ملي مقابله با كرونا , كويد-19 , نوآوري سياستي
چكيده فارسي :
سياست گذاري به شيوه سنتي، عقلايي، خطي و متوالي است و شامل تعريف مسائل، تحليل و توسعۀ راه حل ها، انتخاب، اجرا و ارزيابي آن ها مي شود. اما برخي مسائل عموماً تعريف نشده، نامشخص و بسيار پيچيده اند و با شيوه هاي علمي و منطقي رايج نمي توان با آن ها رو به رو شد. اين گونه مسائل با داشتن ابعاد مختلف و به هم پيوسته بودن علت و معلول در آن ها، قابليت رسيدن به راه حلي مشخص را ندارند. تفكر طراحي با داشتن ديدگاه غيرخطي، انسان محور، مشاركتي و يادگيري از شكست، براي شناخت و حل اين گونه مسائل مفيد است. از روش طراحي ابتدا در حوزه هاي معماري و توليد محصول استفاده مي شد، اما با گذشت زمان، به حوزه هاي ديگري همچون مهندسي، مديريت و در سال هاي اخير، به سياست هاي خدماتي دولت ها راه يافت. در اين روش، با درگير كردن مردم (جامعۀ سياست پذير) و استفاده از تخصص هاي چندگانه و بين رشته اي در تعريف مسئله، سعي مي شود موضوع از جنبه هاي متعدد و از ديد ذينفعان گوناگون درك شود. روش تفكر طراحي پنج مرحلۀ همدلي، تعريف مسئله، ايده پردازي، ساخت نمونۀ اوليه و ارزيابي را شامل مي شود كه در طول فرايند سياست گذاري مي تواند براي شناخت بهتر مسائل با پيچيدگي بالا و پيدا كردن راه حل هاي موقتي مفيد باشد. هدف از نگارش اين مقاله، معرفي رويكرد تفكر طراحي در حل مسائلي است كه پيچيدگي بالايي دارند. اين نوع مسائل، نه فقط داراي ابعاد فني هستند، بلكه ابعاد اقتصادي، اجتماعي و سياسي نيز دارند. در اين مقاله با ارائۀ تعريفي از ويروس كرونا، به منزلۀ مسئله اي كه برخي از معيارهاي پيچيدگي را دارد، به معرفي تفكر طراحي به عنوان يك نوآوري سياستي، براي مقابله با اين نوع مسائل پرداخته شده است. در ادامه، سياست هاي كلان اتخاذ شده توسط ستاد ملي مقابله با كرونا (ايمني جمعي، قرنطينه و فاصله گذاري) با مراحل روش تفكر طراحي تطبيق داده شده است. در پايان نيز نكته هايي در اهميت كاربرد اين روش در سياست گذاري هاي خرد در سازمان هاي عمومي و خصوصي در مقابله با امواج جديد اين ويروس ذكر شده است.
چكيده لاتين :
Traditionally, policymaking has been a logical, linear, and sequential mechanism that involves problem description, policy formulation, decision making, policy execution, and policy evaluation. However, some problems are unresolved and complicated, and cannot be solved by rational methods because they often have unintended consequences. Development thinking requires a human-centric, participatory, and iterative approach to problem-solving. This approach stresses the importance of early participation and is perfect for identifying wicked or complex problems. Technology thinking was essential for product creation and used in policymaking today as a policy innovation. This method has a five-step process, including empathy, description, ideation, prototype, testing. In this paper, COVID-19 is introduced as a multidimensional problem. It recommends the approach of design thinking to tackle this problem and then contrasts the macro-policies adopted by the National Task Force for Coronavirus Combat with the design thinking process measures.
