افسانه‌هاي ايراني پريان ابزاري براي فكرپروري كودكان (رهيافتي آموزشي بر اساس نظرية ليپمن)

ليپمن برنامۀ فبك را بنيان نهاد و داستان را ابزاري اساسي براي فكرپروري و آموزش كودكان معرفي و شالوده‌اي نو براي آموزش آن‌ها پي‌ريزي كرد. اين پژوهش بسندگي ادبي، فلسفي و روان‌شناختي پنج افسانۀ ايراني پريان را بر اساس نظرية ليپمن در پاسخ به پرسشي كه چگونه اين افسانه‌ها پاسخ‌گوي برخي انديشه‌هاي كودكان هستند؟ با رويكردي توصيفي تحليلي بررسي كرده‌است. يافته‌هاي تحقيق حاكي است كه اين افسانه‌ها مفاهيمي متعالي مانند زيبايي، عشق، دانايي، خودبيني و ... دارند و درون‌مايۀ فلسفي آن‌ها غني و زمينه‌ساز تكوين پرسش‌هاي چالشي در ذهن كودكان است. افسانه‌هاي «ثروتمند حسود و مار» و «دژهوش‌ربا»، گفت‌وگوهاي بيشتري نسبت به افسانه‌هاي ديگر دارند كه از اين زاويه چالشي‌ترند و نيز افسانة دژ هوش‌ربا الگويي از حلقة كندوكاو دارد. اين افسانه‌ها از منظر زباني و انتقال مفاهيم، غناي روان‌شناختي مطلوبي براي كودكان دارند، امّا داستان «زردپري» و «بي‌بي ناردونه» قسمت‌هاي خشني دارند و با شرايط اجتماعي كنوني مطابقت ندارند. رويكرد ادبي اين افسانه‌ها شخصيّت‌هاي پويايي را نمايش مي‌دهند كه كودك را با خود همراه مي‌كنند، امّا نيازمند تغيير پيرنگ در چارچوب برنامة فبك هستند. موضوع اين افسانه‌ها علاوه بر تحليل محتوايي از جنبۀ تجويزي كه شامل رويكردهايي مطلوب براي گسترش آموزش تفكّر فلسفي در كودكان است، تحليل شده‌است.