ارزيابي زنده‌ماني لاكتوباسيلوس پلانتاروم پوشش‌دهي‌شده در سوسپانسيون سين‌بيوتيك در شرايط شبيه‌سازي‌شدۀ سيستم گوارش

امروزه باتوجه‌به نقش باكتري‌هاي پروبيوتيك در سلامتي افراد جامعه و ازطرفي در معرض‌بودن اين باكتري‌ها در برابر شرايط حاد فرايندهاي غذايي و دستگاه گوارش، ريزپوشانى پروبيوتيك‌ها با بيوپليمرهاي زيستي در امولسيون‌هاي فراسودمند به‌عنوان يك تكنيك نوين موردتوجه محققين زيادي قرار دارد. معمولاً ميزان تحمل نمونه‌هاي غذايي پوشش‌دهي‌شده در شرايط شبيه‌سازى‌شدۀ معده و روده موردبررسي قرار مي‌گيرد. در اين پژوهش، سه فرمولاسيون براي آماده‌سازي سوسپانسيون ريزپوشاني (تركيبي از كنسانترۀ پروتئين آب‌پنير، اينولين و صمغ فارسي در محدودۀ 14 تا 14/3 گرم در 100 ميلي‌ليتر) آماده گرديد. نتايج نشان داد، راندمان ريزپوشاني، مقاومت نسبت به تنش اسيدي و بازي، ارزيابي ويسكوزيته، خصوصيات ميكروسكوپي و درنهايت نرخ سنتيك رهايش در فرمولاسيون دوم (8/5، 5/5 و 0/2 گرم به‌ترتيب براي كنستانترۀ پروتئين آب‌پنير، اينولين و صمغ فارسي) بهترين شرايط را داشت و ازاين‌رو به‌عنوان ماتريكس مناسب درنظر گرفته شد و در ادامه به بررسي خصوصيات ماندگاري بهترين فرمولاسيون طي دو ماه و در دو سطح دمايي 25 و 40 درجۀ سانتي‌گراد پرداخته شد. طول مدت ماندگاري سبب كاهش جمعيت لاكتوباسيلوس پلانتاروم در دو دماي يادشده گرديد كه مقدار كاهش جمعيت در دماي نگهداري 40 درجۀ سانتي‌گراد به مراتب بيشتر از دماي محيط بود. نتايج حاصل از تصاوير ريزكپسول كه با ميكروسكوپ الكتروني روبشي تهيه شدند نيز نشان داد كه خصوصيات سطح ظاهري و اثر تركيبات ديواره بر ريزساختارهاي ذرات در دو دماي مختلف، متفاوت است. بدين‌صورت‌كه دماي 40 درجۀ سانتي‌گراد چروكيدگي سطحي به مراتب بالاتري را در مقايسه با دماي محيط در ريزكپسول‌ها ايجاد كرد.