كليدواژه :
دستوركار خط‌مشي , اينترنت اشياء , خط مشي گذاري , فضاي مجازي
چكيده فارسي :
اينترنت اشيا نسل جديدي از پيشرفت هاي فناورانه است كه در سال هاي اخير توجه بسياري از پژوهشگران جهاني را به خود جلب كرده است. همان طور كه گسترش فناوري هاي نوظهور ابعاد گوناگون اجتماعي را تحت تأثير قرار مي دهد، به تبع آن مسائل و چالش هاي بسياري را پيش روي حاكميت ها مي گذارد كه نيازمند پژوهش هاي محققان در حوزه هاي گوناگون اجتماعي، به ويژه خط مشي گذاري است. اين فنّاوري به مثابۀ يكي از روندهاي مهم فناوري اطلاعات و ارتباطات در سال هاي آتي، گستره اي از اين گونه مسائل را نيز با خود به همراه دارد. مواجهۀ فعالانه با اين فنّاوري نيازمند فراهم شدن زيرساخت هاي علمي و پژوهشي براي خط مشي گذاري است كه مقدمۀ آن مشخص شدن دستوركارها و حوزه هاي پژوهشي براي محققان اين حوزه است. پرسشي كه پژوهشگران خط مشي در بدو ورود فنّاوري هاي جديد با آن مواجه اند اين است كه اولاً براي توسعۀ اين فنّاوري چه مسائل و چالش هايي پيش روي حاكميت وجود دارد؟ و ثانياً براي خط مشي گذاريِ بهتر بايد چه پشتوانه هاي نظري و علمي فراهم شود؟ نه فقط حجم پژوهش هاي اجتماعي و سياست گذارانۀ انجام شده در حوزۀ اينترنت اشياء درحكم فنّاوري نوين آن چنان رضايت بخش نيست، بلكه عموم آن ها نيز ناظر به كاربردها و حداكثر بررسي يكي از ابعاد چالش هايي است كه در آينده ممكن است با آن مواجه شويم؛ درحالي كه در قدم اول با نگاهي كلان نيازمند پاسخ به سؤالات ذكرشده و مشخص كردن دستوركارهاي پژوهشي و نقشۀ راهي براي تمركز پژوهشگران بر حل مسائل صحيح و توسعۀ متوازن اين حوزه هستيم. اين پژوهش با رويكردي توصيفي - تحليلي و استفاده از چارچوب تحليلي نظام ملي نوآوري و رويكرد كاركردي به آن، به دنبال تعيين مسائل جنبۀ دانشي خط مشي اينترنت اشياء و هدايت پژوهش ها و تحقيقات سياست گذارانه در اين حوزه است. در اين تحقيق، با استفاده از منابع كتابخانه اي تلاش شده است كه ضمن بررسي تجارب ديگر كشورها براي هدايت نظام ملي پژوهش و نوآوري خود، دستوركارهايي براي پژوهشگران علاقه مند به حوزۀ خط مشي فنّاوري نوظهور اينترنت اشياء ارائه كند. درنهايت دستوركارها ذيل سه رهيافت حكمراني، نهادي و فني طبقه بندي شده اند
چكيده لاتين :
The Internet of Things is a new generation of advances in technology that has attracted the attention of many world researchers in recent years. Since the spread of new technologies affects various facets of society, it poses many challenges for governments, making it necessary for researchers to investigate the challenges in a variety of social fields, particularly policymaking. As one of the most significant ICT trends in the coming years, this technology will bring a broad range of issues. Active exposure to this technology requires the provision of scientific and research infrastructure for policymaking. To this end, the prerequisite is to identify research agendas and research areas for the field researchers. When a new technology arrives, the primary question posed by policymaking academics is what challenges the government confronts in the safe development of this technology? Secondly, what theoretical and scientific support to better policymaking should be provided? Not only is the volume of social and policy research conducted on the Internet of Things not as satisfactory as a new technology, but also most studies consider the applications and study one of the dimensions of the challenges that may be facing in the future. This is while, in the first step, we need to answer the questions mentioned above, decide the research priorities, and provide researchers with a roadmap to concentrate on solving the right problems and balanced growth in this area. With a descriptive-analytical approach, and using the analytical framework and functional approach of the National Innovation System, this research aims to identify the knowledge issues of policymaking for the Internet of Things and direct policymaking research in this field. This study aims to examine other countries' experiences in directing their national research and innovation program using library resources and provide guidance to researchers interested in the evolving Internet of Things technology. Finally, the goals are categorized under the policy, structural, and technological approaches.
