مطالعه جابه‌جايي قائم حاصل از زمين‏لرزه 17/8/98 تركمانچاي با استفاده از روش InSAR

زلزله به‌عنوان يكي انواع مخاطرات محيطي محسوب مي شود كه با آثار محسوس و نامحسوسي همراه است. يكي از آثار نامحسوس زلزله ها، جابه‌جايي قائم زمين است كه با توجه به تأثيراتي كه بر شهرها و لندفرم هاي منطقه دارد، ارزيابي آنها مي تواند بسيار حائز اهميت باشد. با توجه به اهميت موضوع، در اين تحقيق به ارزيابي ميزان جابه‌جايي قائم زمين ناشي از زلزله 17 آبان 1398 تركمانچاي به روش تداخل‏سنجي راداري پرداخته شده است. در اين تحقيق از ۲ تصوير ماهواره سنتينل ۱ مربوط به يك دوره‌ زماني ۱۲روزه قبل و بعد از زلزله (۲۸/۱۰/۲۰۱۹ و ۰۹/۱۱/۲۰۱۹) و همچنين روش تداخل‌سنجي راداري استفاده شده است. نرم افزارهاي مورداستفاده در تحقيق نيز شامل SNAP (انجام پيش‌پردازش هاي لازم و تهيه نقشه ميزان جابه‌جايي)، Snaphu (باز كردن فازها) و ARCGIS‌ (تهيه نقشه هاي خروجي) مي باشد. نتايج تحقيق بيانگر اين است كه تحت‌تأثير زلزله تركمانچاي، محدوده مطالعاتي با ۱۳+ و ۹۶ ميلي متر جابه‌جايي همراه بوده است. نتيجه‌ ارزيابي جابه‌جايي در نقاط شهري محدوده‌ مطالعاتي بيانگر اين است كه شهر سراب با ۴۱، تركمانچاي با ۳۰، ميانه با ۳، هشترود با ۲۸، ترك با ۱۸، آقكند با ۱۴ و نير با ۳۲ ميلي متر فرونشست همراه بوده اند. همچنين نتايج ارزيابي جابه‌جايي در واحدهاي ژئومورفولوژي نيز بيانگر اين است كه جابه‌جايي قائم صورت‌گرفته در دشت هاي منطقه مي تواند در نوسان آب هاي زيرزميني و جابه‌جايي صورت‌گرفته در دامنه ها، مي تواند در تشديد حركات دامنه اي در سال هاي آتي مؤثر باشند.