نقش واسطه اي اشتياق شغلي در رابطه بين اخلاق حرفه اي و پاسخگويي سازماني

زمينه: در دهه اخير بيشتر سازمان ها براي جذب كاركنان آراسته به اخلاق حرفه اي، مشتاق و متعهد به وظايف شغلي و در عين حال مسئوليت پذير در راستاي نيل به اهداف و آرمان هاي سازمان به عنوان يك عامل مزيتي تلاش مي كنند. هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي اشتياق شغلي در رابطه بين اخلاق حرفه اي و پاسخگويي سازماني در ميان كاركنان دانشگاه محقق اردبيلي بود. روش: روش پژوهش توصيفي همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي كاركنان دانشگاه محقق اردبيلي به تعداد 420 نفر بود. تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماري پژوهش بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي براي جمع آوري داده ها انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي استاندارد اخلاق حرفه اي، اشتياق شغلي و پاسخگويي سازماني استفاده شد كه پايائي آنها بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ و روايي ابزارهاي پژوهش با تحليل عاملي تأييدي مورد بررسي قرار گرفت. روش آماري مورد استفاده نيز معادلات ساختاري مي باشد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اخلاق حرفه اي بر اشتياق شغلي كاركنان (0.67) اثر مستقيم مثبت و معناداري دارد. اخلاق حرفه اي بر پاسخگويي كاركنان (0.46) اثر مستقيم مثبت و معناداري دارد. اثر مستقيم اشتياق شغلي بر پاسخگويي كاركنان (0.39) مثبت و معنادار است. همچنين نتايج بيانگر اثر غير مستقيم اخلاق حرفه اي بر پاسخگويي كاركنان با ميانجيگري اشتياق شغلي (0.26) است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش، براي رويارويي با چالش هاي زندگي سازماني مدرن، رعايت اصول و موازين اخلاق حرفه اي كه كاركنان را نسبت به اهداف و فعاليت هاي سازمان مشتاق و پاسخگو نگه دارد يك اصل اساسي است.